Pagina 3 van 4

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 25 nov 2013 11:18
door Roy
Prachtige en nostalgische verhalen hoor !.
Daar ga je even voor op het puntje van je stoel zitten. :!: :wink:

m.v.g., Roy

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 26 nov 2013 09:16
door velasquez
Prachtige verhalen over de bij de meeste aansprekende sleepboot van de Rhein.
Denk mede door de naam.
Maar economisch was het een grote miskleun wat alleen mogelijk is bij een rederij die mede uit algemeen belang steun van de staat en stad basel had.
Beneden de Rhur was de spel regel 5 tot 5,5 ton laadvermogen per pk dat zou inhouden dat de Unterwalden bij vertrek Rotterdam-ijsselmonde 27500 ton mee zou moeten nemen.
Bij een maximum van 10 te slepen schepen zou dat gemiddeld 2750 ton zijn en dus onmogelijk te realiseren.
Zulke grote schepen had de rederij zelf niet en andere rederijen die ze wel hadden sleepten die schepen zelf.
Resultaat onrendabele vaart tot de hombergeroord.
Boven Duisburg tot Salzig werd 4,5 tot 5 ton mee genomen dus ook op dit traject was het economisch rendabel te maken onmogelijk om over het stukje tot voorbij het loch maar helemaal te zwijgen.
Van hier tot straasburg werd het beter maar hield ook niet over.
Boven Straasburg kwam het manko van de 2 takt motor vol aan het licht want het maximum was 4 schepen voor deze boot waarvan de laatste een meedraaiend motorschip was met een sulzer die te zwak was om de eerste sluis te halen.
Het lukte haast nooit om een volle sleep te krijgen want hij kon 10 schepen mee nemen maar die moeten er dan wel zijn.
Of je wacht er op of wat meestal gebeurde er werd vertrokken met te weinig.

gr.BB

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 26 nov 2013 17:45
door Robert Delhaye
AAN BOORD VAN DE "UNTERWALDEN" :

Het werk aan boord is goed georganiseerd; een leuk maar hard leven.
Tijdens de dalvaart worden de kok en Fritz Mürner met een motorboot te water gezet. Ze moeten veel inkopen.
In volle vaart van de sleeptrein daalt hun bootje aan de davits hangend af. De "Unterwalden" is op 'korte reis' naar Straatsburg, en zal hen bij terugkeer op de bergvaart weer aan boord nemen.
Fritz kan echter nauwelijks met de buitenboordmotor overweg, die stottert de hele tijd, en ze scheren rakelings langs de koppen van bergvarende schepen, terwijl ze de oever proberen te bereiken. De kok ziet zichzelf al in het hiernamaals en schreeuwt als een mager varken. Eindelijk krijgt Fritz Mürner alles onder controle, ze leggen aan, en gaan inkopen doen. Onder andere 200 kilo aardappelen bij een boer.
Als de "Unterwalden" weer bergwaarts vaart, wordt de vaart wat verminderd. Ze worden aan boord gehesen, terwijl de kok bekent: "Ik kan helemaal niet zwemmen..."

Fritz is in de mess aan het schoonlaken, plotseling roept Peter hem via de telefoon in het stuurhuis: "Kijk, daar gaat een kudde wilde zwijnen van Frankrijk naar Duitsland, zonder douane." Met bewondering ziet Fritz hoe de moederdieren de stroming van de Rijn trotseren, terwijl de jongen aan hun lijzijde zwemmen, zodat deze krachten kunnen sparen. Peter verteld ook over zalmen die op hun oude dag hier in dit gebied terugkeren om er te sterven.

(volgende keer: splitsen, jagen op wild, en jacht op meiden)

Robert

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 26 nov 2013 19:38
door k-k
Robert, Schitterende cadeautjes deze verhalen. Mooi dat zoiets na zoveel jaren opeens "boven water" komt. Geeft een mooie inkijk op het leven van toen en je waant je opeens 50 jaar jonger. Mooi dat de oudere generatie (en die wordt snel dunner) dit met ons wil delen! En zo leeft de herinnering voort. Gr. Klaas.

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 26 nov 2013 20:48
door John 1001
Robert, ik sluit me helemaal bij Klaas aan, ben zelf met de sleepboot Helena nooit verder gekomen dan Manheim ben wel diverse keren met motervrachtschepen naar bazel geweest

Gr John

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 27 nov 2013 22:31
door Robert Delhaye
AAN BOORD VAN DE "UNTERWALDEN" :

Terwijl scheepsjongen Fritz Mürner met een paar anderen in de nauwelijks manshoge werkplaats bezig is met draad te splitsen, die ze gisteren bij het 'vastmaken' hebben "zerrissen", zegt de roerganger ineens: "Vanavond gaan we "Elfenfrischten"", hetgeen zoveel betekent als dat ze op konijnenjacht gaan.

De sleeptrein ligt voor anker. Een aantal bemanningsleden gaan over de smalle plank aan land. De drie scheepsjongens dragen petroleumlampen, onder hun jas hebben ze een zak en een houten knuppel verstopt. Zo lopen ze met de andere bemanningsleden ter hoogte van Einachten over een door kleine oude waterloopjes, door moeras en woud tot ergens midden in het natuurgebied. Uiteindelijk bereiken ze, tot hun middel doordrenkt, een klein heuveltje.
"De twee jongsten blijven met hun lantaarn, zak en knuppel hier", beveelt de roerganger, "de anderen trekken zich een uurtje terug, maken dan de konijnen aan het schrikken, die naar het licht van de twee scheepsjongens zullen rennen, die ze dan vangen en dood slaan en in de zak moeten verstoppen. En zo hebben we voor enkele dagen lekkers te eten..."

Na geruime tijd beseffen de twee jongens dat ze voor de gek zijn gehouden. Gelukkig is het al bijna morgen en hoen ze de fluitsignalen van hun en andere boten. Zo kunnen ze gelukkig, op het gehoor de weg terug vinden, en komen precies op tijd weer aan boord. Badend in het zweet en vuil worden ze met veel leedvermaak terug aan boord ontvangen.
"Aan de Winden, Jungs, de draad correct vieren, terwijl de boot ze aantrekt en de sleeptrein op gang brengt!"
De kapitein loopt naar de klok op de brug, luidt en roept dan: "In Gods Naam. Amen." Ze nemen onze petten af, een nieuwe werkdag begint.

's Avonds besluiten de scheepsjongens om morgen hun petten morgen niet af te zetten, als de 'ouwe' de klok luidt.
Zo gezegd, zo gedaan, maar ze hebben buiten de waard gerekend. De 'ouwe" mag dan wel de zestig gepasseerd zijn, binnen een seconde is hij van de brug op dek gesprongen, en slaat de scheepsjongens links en rechts om de oren. Die op hun beurt worden lijkbleek en weten, sprakeloos van de schrik, niet meer wat ze meemaken.

Robert

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 27 nov 2013 23:20
door Robert Delhaye
AAN BOORD VAN DE "UNTERWALDEN" :

Onvergetelijk voor scheepsjongen Fritz waren eens de Pinksterdagen aan boord. Om kosten te besparen lag de hele sleeptrein voor anker ter hoogte van Unterlandstein. Fritz Mürner had boordwacht en terwijl de rest van de bemanning de wal op was, had hij weinig te doen. Alhoewel, weinig? Integendeel. Hij had het maar wat druk met het kijken naar de "hübsche Mädchen", die voorbij wandelden en de nieuwe grote sleepboot bewonderden.
Vol moed nodigde Fritz een mooi meisje uit aan boord om koffie te drinken. Na de koffie gingen ze in de mooi opgeruimde, schone, hut van de kok op bed zitten. Daar probeerde Fritz, een jongen uit de bergen van het Kandertal, voor het eerst van z'n leven een meisje te kussen. Zo gezegd, maar niet zo gedaan... precies op dat moment kwam de kok onverwachts terug aan boord, luid vloekend, ondertussen van het ene been op het andere springend, riep hij: "Meisjesharen, meisjesharen!!! Nu moet ik m'n de lakens en dekens verwisselen!"
Toen Fritz later die dag dit voorval aan stuurman Peter vertelde, wist deze uit te leggen dat de kok iemand van de "andern Ufer" was, "de andere oever" dus, met andere woorden 'homoseksueel'. Voor Fritz was dat weer iets heel nieuws. "En", voegde Peter er aan toe, "Niemand mag er van weten, want dan wordt de kok door de rederij op staande voet ontslagen!"

De roerganger en de dochter van de kapitein flirten hoe langer de reizen duurden steeds vaker en meer. Om bij de kapitein punten te scoren liet de verliefde roerganger de scheepsjongens en matrozen werken tot ze omvielen. Dat ging van een koude douche tot een schop onder de kont, terwijl niemand het zag natuurlijk, alleen maar om met het best verzorgde en mooiste schip van de Rijn te kunnen pronken.
Dit leidde er toe dat de stemming aan boord het kookpunt had bereikt, en de matrozen weidden de scheepsjongens met een handslag in: "Vanavond gaan we naar de kapitein, vragen onze scheepsboeken en monsteren af. Met zo'n roerganger willen we niet langer verder varen!"
De nog jonge en onervaren Fritz zag de gevolgen van deze actie nog niet in, en stemde toe. Er was duidelijk muiterij aan boord nu.
Met z'n vijven togen ze naar de kapitein om hun beklag te doen. Deze riep daarop de roerganger bij zich en joeg hem onmiddelijk naar de duivel. De kapitein kon niet anders doen, daar hij de aanhang op tijd in Basel moest zien te krijgen.
De matrozen en scheepsjongens lachten (nog) toen ze de roerganger inclusief pak en zak over de loopplank aan land zagen verdwijnen, en ze waren het met elkaar eens: "Daar zijn we mooi van af!"

In Basel verhoorde de personeelschef ons één voor één. Als jongste was Fritz het laatst aan de beurt en hij volharde in z'n standpunt.
"Is dat je laatste woord?", vroeg de personeelschef.
"Ja!", zei Fritz, "We hebben met z'n allen afgesproken om met deze onmens van een roerganger niet meer te werken."
Daarop meende de personeelschef: "De roerganger zit in de kamer hiernaast en wil zich verontschuldigen."
"Hij moet het zelf maar bekijken", antwoordde Fritz, "Maar omdat ik m'n woord niet meer breken kan, zal ik nooit meer met hem varen!"
De Chef had ook dit keer gelijk, en hij liet me geen andere keus dan om m'n spullen van boord te halen en in het schippershuis op nieuwe orders te wachten.
De pijn van deze voorlopige uit dienst stelling brak hem bijna z'n hart, zeker omdat alleen scheepsjongen Stefan ook z'n woord trouw bleef.
De aanstichters van de muiterij kozen wel eieren voor hun geld.
En zo stoof de "Unterwalden" zonder deze twee scheepsjongens weer naar Straatsburg...

Fritz nieuwe orders luidde: "Voor straf dienst doen op de 'Britsch' "Fontana"."
De Britschen, in Zwitserland gebouwd, waren kleine schepen met zeer weinig diepgang en eigenlijk alleen voor de Oberrhein of kanalen geschikt. Ze waren uiterst armoedig ingericht, slechts uitgerust met een petroleumlampje en zonder douche. Oeroud, en als het regende werd Fritz z'n bed een compleet zwembad. De enige mogelijkheid om het bed droog te houden was door de matras overdag rechtop te zetten en met plastic af te dekken.
Daar zat hij dan in z'n ellende, samen met een andere scheepsjongen.
Acherop huisde de schipper met z'n familie. Een reusachtige man, die zo hard brulde dat het over het hele schip te horen was: "Ik, en mijn voorouders zijn op het water geboren! Wat willen jullie "berggeiten" op het water?"
De reis ging naar Antwerpen.

(maar dat is een ander verhaal, en een ander topic. Fritz is immers van de "Unterwalden" afgegooid...)

Robert

Vraagje: waar kan ik het beste verdere herinneringen van kapitein Fritz Mürner plaatsen? Bij rederijen (maar dan komt er mischien teveel tekst tussen de foto's) of bij Rijnvaartnostalgie, of gewoon een heel nieuw topic?

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 28 nov 2013 23:24
door Jan Stolp
Ik ben benieuwd waar het terecht komt het zijn prachtige verhalen.
Groet Jan

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 30 nov 2013 22:00
door MdB
Wellicht de naam veranderen in motorsleper Unterwalden en andere verhalen?

De persoon blijft toch dezelfde?

Re: motorsleper Unterwalden.

Geplaatst: 01 dec 2013 14:02
door Robert Delhaye
Ik ga gewoon bij dit topic door, dat is het beste denk ik.

Ik verander overigens het schrijven in "hij" en "zij" zoveel mogelijk in "ik" en "wij". Zo heb ik de verhalen ook gehoord. Dus vanaf nu is het kapitein Fritz Mürner zelf die hier aan het woord is (alhoewel ik het schrijf natuurlijk).

De verhaaltjes hierboven hebben betrekking op de tijd aan boord van de "Unterwalden". Maar voor het vervolg gaan we eerst terug in de tijd, naar Mürner's geboortedorp en jeugd, en daarna naar het schoolschip van de Schweizerische Reederei, de stationaire spits "Leventina", waar Fritz z'n opleiding kreeg, die nog niet zo eenvoudig bleek.

met vriendelijke groeten,
Robert