Re: Oud Amsterdam
Geplaatst: 20 apr 2011 22:50
Hier boven staan enkele foto's van de Ceintuurbaanbrug.
Deze brug haast nooit bemand en werd door de brugwachters van de Berlagebrug overdag bediend. 's Nachts was er zeer weinig scheepvaart op de Amstel en als er iemand naar toe moest kwam deze man van de Amstelsluis.
Wel werd regelmatig 's nachts het mechaniek van deze brug gesmeerd en dan moest de brug geopend worden zowel voor in de kelder als ook het tandradwerk. Dit gebeurde nadat de laatste tram naar de remise was en dat smeren e.d. duurde een paar uur.
Aan beide zijde van de straat van elke klap had je een ingangluik naar de machinekelder die onder de straat doorliep. Dus je kon er aan deze kant in, onder de weg doorlopen en aan de andere kant van de straat weer boven komen.
Op een nachtdienst moest ik er ook eens heen, zette de brug een stukje omhoog en wachtte bij de bedienigsbak op verder orders vanuit de kelder van de Molycoatbrothers zoals wij ze noemde. (smeerploeg)
Kom er op een gegeven moment een vent stomlazerus aanzwaaien en wou naar huis en moest de brug over. Ik vertelde dat de brug niet dicht kon, maar hij moest naar huis.
Hij bleef zeuren en toen had ik de oplossing.
Ik vertelde dat ik hem zou helpen, maar dat hij dat nooit aan iemand mocht vertellen.
"We gaan samen hier naar beneden door de machinekelder, stiekum onder het water door naar de andere kant en daar weer omhoog zodat je naar huis kan".
Zo gezegd zo gedaan (achteraf wel een risico met een dronken vent) aan de ander kant omhoog en gezegd dat hij daar zo de straat in kon lopen. De brug ligt nl tussen 2 straten in.
Nou hij heeft me wel 10 minuten staan te bedanken en er was geen betere man op deze wereld.
Hij is de Blasiusstraat ingezwalkt en ik heb hem , gelukkig maar, nooit meer gezien.
Groeten Bertus.
Deze brug haast nooit bemand en werd door de brugwachters van de Berlagebrug overdag bediend. 's Nachts was er zeer weinig scheepvaart op de Amstel en als er iemand naar toe moest kwam deze man van de Amstelsluis.
Wel werd regelmatig 's nachts het mechaniek van deze brug gesmeerd en dan moest de brug geopend worden zowel voor in de kelder als ook het tandradwerk. Dit gebeurde nadat de laatste tram naar de remise was en dat smeren e.d. duurde een paar uur.
Aan beide zijde van de straat van elke klap had je een ingangluik naar de machinekelder die onder de straat doorliep. Dus je kon er aan deze kant in, onder de weg doorlopen en aan de andere kant van de straat weer boven komen.
Op een nachtdienst moest ik er ook eens heen, zette de brug een stukje omhoog en wachtte bij de bedienigsbak op verder orders vanuit de kelder van de Molycoatbrothers zoals wij ze noemde. (smeerploeg)
Kom er op een gegeven moment een vent stomlazerus aanzwaaien en wou naar huis en moest de brug over. Ik vertelde dat de brug niet dicht kon, maar hij moest naar huis.
Hij bleef zeuren en toen had ik de oplossing.
Ik vertelde dat ik hem zou helpen, maar dat hij dat nooit aan iemand mocht vertellen.
"We gaan samen hier naar beneden door de machinekelder, stiekum onder het water door naar de andere kant en daar weer omhoog zodat je naar huis kan".
Zo gezegd zo gedaan (achteraf wel een risico met een dronken vent) aan de ander kant omhoog en gezegd dat hij daar zo de straat in kon lopen. De brug ligt nl tussen 2 straten in.
Nou hij heeft me wel 10 minuten staan te bedanken en er was geen betere man op deze wereld.
Hij is de Blasiusstraat ingezwalkt en ik heb hem , gelukkig maar, nooit meer gezien.
Groeten Bertus.