SCHEEPVAART FORUM

even terug het verhaal van gijs Broekhuizen . de trawler in de geul van viane . op de achtergrond zie je hem liggen dit was ook tijdens de bieten campagne . ligt een peeschip voor de wal in die tijd moesten wij nog ruimte maken voor de bieten zo dat pulleman en landegent met de kranen er konden staan. gebeurde wel eens dat er een kraan kapot was dan deden wij met de stoomkraan de schepen laden was in die tijd een heel gedoe om het havenplateau leeg te maken en de sloopschepen uit de haven te halen nu zou zo iets ondenkbaar zijn . het was dan ook een hele vooruitgang dat de grevelingendam er kwam en er geen bieten schepen meer kwamen . voor de schippers natuurlijk omgekeerde die zagen hun brood naar de vrachtwagens gaan gr joop

Nu we in dit topic het even over de peeëntijd hebben kan dit hier ook wel geplaatst worden;


Twee foto's van het laden van peeën in het haventje van Hoofdplaat in Zeeuws Vlaanderen van de MORGENSTER van Berends uit Avereest.
Afladen als er nog geen voldoende water was om vlot te komen, altijd spannend, hoe ligt de schuit er bij?.
Op het tweede plaatje kun je zien dat de kraanman zijn vak verstaat, op het juiste moment aan het touwtje trekken dat het net open ging en netjes op de goede plaats de peeën er uit het net laten rollen op de deklast, de mensen die het nog meegemaakt hebben zullen weten wat ik bedoel.Je ziet bij het voorruim de scheerbalken in het gangboord liggen dus het voorruim werd gewoon dicht gelegd, dus daar moesten de hopen ook niet te hoog zijn want dan werkte je eigen rot met de hark.
Zo te zien aan de schaduwen is het rond tien uur in de morgen, dus om een uur of vier 's middags hoogwater, als het schip genoeg geladen heeft de kleden over het voorruim en en kantkleed langs de deklast en dan wachten op water.
Dan de haven uit en voorstroom naar Hansweert, na Wemeldinge heeft die dan het Brabants Vaarwater en de Witte Tonnen Vlije voorstroom want is het water weer al aan het vallen maar na het uitlopen van de Vlije alles in de volle ebstroom naar Dintelsas waar die met het eerst volgende peil van de vloed door de sluis naar binnen gaat om dan naar de fabriek in Stampersgat te varen.
Misschien zijn het nostalgische overpeinzingen maar het was trots alles een mooie tijd.
Gr, Kees.

Kees, je hebt het mooi verwoord zo ging dat .
Een goede man om het net los te trekken scheelde een hoop werk .
En moest je het toch nog glad werken dan had je deze nog. gr, schier

Ja, Schier ik heb hem ook nog steeds in de schuur staan de peehark.
Gr, Kees.

Kees Keijzer schreef:Ja, Schier ik heb hem ook nog steeds in de schuur staan de peehark.
Gr, Kees.

Leuk kom te lezen, Peehark, maar wij noemen dit een Bietenhark !!

Zijn er nog meer benamingen voor ?

De mijne is waarschijnlijk meegegaan naar Frankrijk toen de Rehoboth daar heen werd gesleept. Ze zullen zich daar in Lorient wel afgevraagd hebben wat dat voor een ding was. Ik had hem achter de betimmering in het achteronder opgeborgen, daar was behoorlijk veel loze ruimte. Overigens ligt me bij dat de lossers in Stampersgat het een peehaak noemden.

grt. Kees.V.

Bieten-ofwel Peeenkrabber.... (Overijssel).

op ouwerkerk was het een pee rieve gr joop

dia078 by Ducatist4s, on Flickr

Zo net voor het einde van 2015 realiseer je je dingen. en ga ik OP DE KOP AF 40 jaar terug in de tijd.

Dinsdag 30 december 1975 was onze dag van opkomst, in Nijmegen namen wij de Vlist over ( kapt Jos Koole, stuurman Bas Schenk en matroos Arie Vogelaar) voor onze torn.
Ledig te berg naar Marl Huls.
Oudejaarsdag bij het CWH 500 ton iso butanol geladen voor Rotterdam, een blauwe kegel produkt, na belading konden we nog naar sluis Dorsten terug en daar feierabend machen voor Sylvester, toen we om 00.01 uur 1976 elkander "gelukkig nieuwjaar " wensten zei de schipper: 1976 een schrikkeljaar? nou hou je maar vast want dan gebeuren er dingen!!!!!!! (achteraf gezien profetische woorden!!!!!!!)
Op 02 januari naar Rotterdam gevaren, bij Matex Botlek gelost en 03 januari weer te berg naar Marl Huls, gezien het weer laat genoeg was zijn we die dag beneden het Vossegat achter anker gegaan en gaan slapen.
Op 04 januari om 06.30 weer opgestaan, de Kelvin gestart en koffie gaan zetten, hierna het anker op gedraaid en naar achteren om in de stuurhut een bakkie te doen, de Vlist lag ledig erg achterover en had een enorme dode hoek voor de kop, daarvoor hadden we dan ook een periscoop op het stuurhut dak, maar in het donker werkte dat niet, de schipper stond te sturen en ik zat op de stuurstoel en schonk de koffie in welke achterin de stuurhut op de desk stond.
Ik draaide me om met de schipper zijn kopje koffie in de hand, ik zag voor de kop een anker lantaarn en riep: JOOP EEN ANKERLIGGER, en gelijk KLA BANG!!!! een enorme klap we lagen gelijk stil!!!, de schipper had door de dode hoek het ankerlicht niet gezien en we liepen VOLLE KRACHT zo achter in de Gustavsburg van de WTAG welke achter anker lag.
Door de enorme klap want we liepen een 17 a 18 km ledig te berg , vloog ik zittende op stuurstoel door de stuurhut en viel om, ik viel met mijn hoofd tussen twee spijlen van het stuurrad door net naast de stalen stuurlierkast, gelukkig had de schipper geen tijd gehad om het roer om te halen, want door de klap brak er tussen twee spaken een stuk uit de hoepel van het stuurrad, waarmee de schipper in zijn handen stond! de Kelvin stond er nog volaan op dus het roer had wel terug willen draaien, dat had mij letterlijk de kop; gekost!!!
De ravage in de roef was groot, niets stond meer op zijn plaats!
De koelkast was door de keuken geschoven en was voor de hal deur deur naar de stuurhut blijven steken, de deur van de koelkast was open gegaan en de koelkast inhoud lag onder aan de trap naar de stuurhut, de vla, melk en eieren kon ik onder de stuurhut trap weg schrapen.
Na van schrik bekomen te zijn zijn we naar voren gegaan, de schipper van de Gustavsburg stond net zo wit als zijn lange witte ondergoed aan dek te bibberen van schrik und sagte: du hast mich auf gewacht!!.
Het werd nu in plaats van ledig verder te berg naar Marl Huls, terug naar de Strekdam, ontgassen en naar Schram Bolnes het dok in want er zat een gat van een dikke 60 cm hoog en een dikke meter diep in de kop.

Daarom zit er om het stuurrad van de Vlist op deze foto een licht gekleurde hoepel in plaats van een donkergekleurde zoals de originele hoepel was.

Gr. Arie

Bijgaande foto's kreeg ik deze week toegestuurd.


Onlangs waren Wim en Ida Fokkens in het zeehondenopvangcentrum in Stellendam waar hun zoon en dochter een zeehond hebben geadopteerd. Als de 'zuigeling' van nu straks 40 kg. weegt mogen ze hem de vrijheid terug geven.
Staande aan het hek rondom het complex kijk je uit over de Haringvlietdam en dan gaan de gedachten terug naar 1964...


In de zomer van 1964 heeft Fokkens sr. voor een blokvracht van Hfl. 1900,- het vervoer van vier trekstangen voor de Haringvlietdam aangenomen...


met die trekstangen worden de kleppen van de dam bediend. Het spul werd geladen bij de A.D.M. in Amsterdam


In beide ruimen werden twee stangen naast elkaar geplaatst.

Zo roept een bezoek aan een zeehondenopvangcentrum een herinnering op aan een reis uit 1964.

Wim en Ida Fokkens,

gr. Harry