Foto's met een "verhaal"

[Gert Schouwstra]

Wat leuk die verhalen over het Zennegat. ik kan mij die sassenier nog herinneren, inderdaad een aardige man die gelijk klaar stond om een draadje aan te nemen. En ook om je uit te leggen hoe je voor het plaatje moest wachten tot het water hoog genoeg was om overheen te varen. Dat ging trouwens razend snel.

[Jan Kroes]

Had 'm eigenlijk ingescand voor de hond (Tonny, verbasterde Mechelse herder), maar na 'n poosje kijken plaats ik hem toch maar hier.



Zomer 1964. We hadden in De Steeg, Deventer en Zwolle ijzer vanaf Charleroi gelost en waren op weg naar Rheinberg om zout te laden voor Couillet (Charleroi).
Het is redelijk weer, de ramen staan open (zie schaduwstrepen) en ma is aan het wassen want het verlengsnoer ligt uitgerold naar voren (voor dat iemand denkt dat dat het lijntje voor de oploopvlag is). Pa heeft de transistor (zo'n Aristona met draaischijf, middengolf) tegen z'n oor om de waterstanden te luisteren.
We hebben wel al het nieuwe dak op de stuurhut, maar nog het oude stuurrad waar pa z'n linker hand op ligt.
Het ding kwam halfweg de ramen met z'n 1,30m doorsnee, dat had je ook nodig voor de lap roer van 2,10m
Het was redelijk hoog water (in De Steeg moesten we met de wrikriem de draad om de paal laten zakken, die stond onder) en we moesten met onze 80 pk de Rijn op.
De schijnwerper ligt ook naast het kombuis, was net iets hoger dan het hoorn/knipperlicht.
Net boven de schijnwerper zie je de Conflans uit de stuurhut steken, met daaronder de blauwe vlag.
We hebben Rheinberg in ieder geval gehaald.

[itasca]

Ik vind dit wel een foto met een verhaal. Dit is een onderzoekschip " Carl Straat "met een soort duikersklok. De ronde dikke pijp is een gang en aan het eind een kamer zonder bodem. Door de overdruk blijft de kamer ( duikersklok) leeg van water. Wanneer hij tot op de bodem van de rivier gevierd wordt. Dus net als een glas op de kop in de spoelbak niet vol loopt met water. Ik denk er blijft ongeveer 20 cm water staan. Dus met laarzen aan, kun je in een gewone overall werken op de bodem van de rivier.

[pieter53]

Wat een toeval!

Vijf dagen geleden voegde ik het bestand 'duikerklokschepen' aan Binnenvaarttaal toe.
Mocht U dus nog een paar HR foto's voor op BVT hebben; ik houd mij aanbevolen.

Groeten Pieter

[Fluks]

De Carl Straat is in de jaren 70 in Bremen geweest om een kogge boven te halen.In het scheepvaartmuseum in Bremerhaven draaide een film over de berging.

[Jan Kroes]

Paar jaar geleden 'n reportage gezien op WDR.
Staan ze onder op de bodem van de Rijn ijzeren pinnen de grond in te slaan om boeien te verankeren.
Kreeg 't al warm toen ik het zag.

[Kees Keijzer]

Wat hier nu gaat volgen is een gebeurtenis die alweer 42 jaar achter ons ligt;
In die tijd, januari 1966 voeren mijn oudste zuster met mijn zwager op een 38 meter spits de "Truus" van Touwslager uit Rotterdam, dat schip zat in de huur bij de Scaldis lijn, een samenwerkingsverband van Hudig &
Pieters in Rotterdam en Kennedy-Hunter in Antwerpen beide waren cargadoorsbedrijven die het verlengde zeevervoer tussen de Maasstad en
de stad aan de Schelde onderhielden. Ook laadden de schepen die daar in de huur zaten koper in Olen op de Belze Kempen voor de kabelfabriek in Delft.
Op 11 januari van het voormelde jaar was de "Truus" geladen met 300 ton koper 's morgens van Antwerpen vertrokken om de reis naar Delft te vervolgen. In verband met de ophanden zijnde einde van de zwangerschap van mijn zus was die aan de wal en mijn andere zus was aan boord. Het was die dag om ongeveer 08.00 u hoogwater in Antwerpen, dus met het hoogwaterschutsel uit de Kattendijksluis en voor de stroom naar Hansweert , want in stroom varen met een spits met 140 pk Kromhout schoot ook niet op. Het was die dag vriezend weer met een straffe Oostenwind, een Zeelandschipper weet dan wel dat het water verder weg loopt op laagwater. In die tijd was de Witte-Tonnenvlije op laag water vrij ondiep, dus met die weersomstandigheden stond er ook niet veel water. Aldaar aangekomen rond laagwater raakte de "Truus" aan de grond, op zich niet ernstig, want al het water komt ben je weer vlot en kan je de reis vervolgen.
Tegen over De "Truus"zat een tankspits in tegengestelde richting ook aan de grond. Toen het water opkwam en de vloed ging doorstaan viel dat voormelde schip over stroom en raakte de "Truus" met het gevolg lekkage van de ballasttank die overliep in de machinekamer,
Met gevolg dat het schip met het opkomen van het tij het steeds dieper kwam te liggen.
Bergingsschepen konden niet verhelpen dat het schip toch is gezonken.
Mijn zus en zwager hebben weinig spullen kunnen redden maar zijn er zelf goed afgekomen . Mijn zwager Gerard heefd van het gebeuren enkele foto's genomen die ook nog in P Z C gestaan hebben met het bijschrift; Laconieke schipper maakt foto's van ziijn zinkend schip.
Met het bergen van het schip zijn verschillende spulletjes van mijn zus en zwager niet meer boven water gekomen...
Wij lagen met mijn ouders toen in Maasbracht en Pa kwam smiddags van de beurs terug met de onheilstijding, men had naar de beurs gebeld.
Hier nu de foto's die mijn zwager op die koude januari dag ruim veertig jaar geladen nam ;


Hier nog niets aan de hand, geen water, aan de grond.

Dit schip viel over stroom met het doorzetten van de vloed.





De laatste foto's spreken voor zich en luiden de ondergang in van de "Truus".
Gr, Kees.

Ik vond later het stukje uit de krant over het zinken van de "Truus" bij de Zeeuwsekrantenbank;


Uploaded with ImageShack.us
Gr, Kees

[itasca]

Een foto van een kunstwerk. Staat aan het water voordat je stad Groningen invaart. vanaf de Gaarkeuken. Ik heb wel eens gehoord, dat er een verhaal aan vast zit. We verteld er meer over??

Hein

[k-k]

Hallo Hein,
Kijk eens op bijgaande links. Dat zou het best eens kunnen zijn.
https://wikimapia.org/11328234/nl/Kunstw ... -Daan-1939
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stadsmarkering_Groningen
Groeten, Klaas

[Kees Keijzer]

Zo, even dit topic liften;
De reden daar van is dat ik gisteren een telefoongesprek met Wrijfhout had, Hij stuurde mij een foto van de haven van Numansdorp in de Hoeksche Waard.
Hij zei; " Kijk er eens na, misschien herken je wel een schip".
Dus vanmorgen in m'n postbus gekeken en daar zat dit in;

Ja, en dan ga je daar even voor recht zitten, het plaatje wat opblazen en hem van boven naar beneden goed bekijken, dan zie je een kempenaar grind liggen lossen met een zelflosser er tussen in. Dat schip blijkt dan de "Adrianus Jacobus" van van Wijnen uit Papendrecht te zijn. Hier nog een plaatje van het achterschip van die kempenaar met peeën;

Dan het andere schip; En ja, dan zie je het; Het schip waarop ik opgegroeid ben en het vak van mijn vader geleerd heb, het motorkastje "Haringvliet" Zover ik weet zijn we daar maar één keer geweest en dat was in 1966 volgens mijn vanaf dat jaar bijgehouden dagboeken is de foto gemaakt op 13 juni van dat jaar en aan de schaduw te zien rond vijf uur 'smiddags.
We lagen daar uien te lossen en dat is een verhaal op zich;
Mijn vader nam op 20 april van Koos Gorter in Rotterdam een reis uien aan van groot 200 ton van de Rijnhaven uit een zeeboot naar Antwerpen te lossen in een zeeboot, die uien kwamen van Egypte en moesten naar Dakar in West Afrika Hier het kalenderblad van die week;

Je ziet het de andere dag gaan laden, de lading werd netjes geladen met lucht gangen in de lengte en overdwars we kregen de opdracht om goed te luchten, dus elke dag luiken openen . na belading zijn we
nog naar Dintel gevaren, vrijdagavond in Antwerpen op nr 361 gemeld en naar 364 gevaren bij kennissen opzij.
,smaandag naar 361 terug en daar kregen we te horen dat het wel even zou duren, dus een rustig plekje opgezocht op nr 319, waar nu de Oosterweelbrug ligt daar was toen een sloperij. op een keer hadden we daar wel 10 Sovayspitsen op zij die moeten daar bij de Solvayfabriek in het Vijfde Havendok lossen. Op 27 mei moeten we langzij een zeeschip komen maar die nam het weer niet mee. Kort om , op 8 juni hebben we 100 ton in een zeeboot gelost op nr 136, het restand was niet meer goed genoeg om verscheept te worden en op vrijdag 10 juni kregen we orders om er mee naar Numansdorp te gaan.
Hier het kalenderblaadje van die week;


Dus zaterdag naar de thuishaven gevaren en daar zondagavond weer weg om maandag in Numansdorp te lossen;


Uploaded with ImageShack.us
Dus werd het een reis van twee maanden, wat voor pa toch wel lucratief was, maar hij maakte zich er toch wel zorgen over want die uien gingen er niet op vooruit wat je wel kan begrijpen.
Zo zie je wat een ansichtkaart kan vertellen.
Hier nog een foto van de "Haringvliet" uit die zelfde tijd, we liggen hier balen katoen te laden in de Rotterdamse Waalhaven;

Met dank aan onze Wrijfhout.
Gr, Kees.