gr. Harry
Laden en lossen
-
Kees Keijzer
- Berichten: 9013
- Lid geworden op: 16 mar 2005 09:49
- Locatie: Papendrecht
Aan de bak
Goede morgen Harry en Lau, dat is een mooie opname van de bak in het schip , daarop kan je het e.a goed bekijken. Groeten Kees.
Als het niet gaat zo als het moet, moet het maar zo als het gaat.
-
Kees Keijzer
- Berichten: 9013
- Lid geworden op: 16 mar 2005 09:49
- Locatie: Papendrecht
Aan de bak
Ja dat werd ook het grootste probleem, mensen vinden die dat werk nog wilden doen. Op het laatst waren er mensen aan de wal die de schepen losten, de mensen aan boord deden het ook niet meer. Op die laatste foto zie ik dat het schip niet uitgerust is met een schuin voorschot, dus veel opruimwerk, ga er maar aan staan met zulk weer als vorige week ,de zon recht in het ruim. Kan je het je eigen voorstellen? Die" Goeie" Ouwe Tijd
Harry, de groeten uit Papendrecht, morgen weer een week naar boord.
Kees Keijzer
Harry, de groeten uit Papendrecht, morgen weer een week naar boord.
Kees Keijzer
Als het niet gaat zo als het moet, moet het maar zo als het gaat.
Het was even zoeken om dit onderwerp te vinden. Maar ik heb weer zo'n plaatje waar je even de tijd voor moet nemen. Wat is daar veel op te zien.
gr. Harry
Twee Friese tjalkjes met zand worden gelost in Akkrum aan de Boorn.
'Mem' en één van de 'berns' staan op het trapje naar de roef terwijl 'heit' op het zwaard zit en de aardappels schilt. Misschien is het lossen even stil gelegd voor de fotograaf om een mooi tafereeltje te maken?
gr. Harry
Twee Friese tjalkjes met zand worden gelost in Akkrum aan de Boorn.
'Mem' en één van de 'berns' staan op het trapje naar de roef terwijl 'heit' op het zwaard zit en de aardappels schilt. Misschien is het lossen even stil gelegd voor de fotograaf om een mooi tafereeltje te maken?
"Het forum is net een lopend buffet; je neemt wat je lekker vindt en wat je niet lust laat je liggen..."
-
Danny
-
Kees Keijzer
- Berichten: 9013
- Lid geworden op: 16 mar 2005 09:49
- Locatie: Papendrecht
Laden lossen
Hier een verslag van een bijzondere reis met onze kempenaar uit het jaar 1990;
Op dinsdag 17 mei waren wij in Goes leeg gekomen van een reis gebroken grint van Maaseik. Ik was te weten gekomen dat er een reis kunststofketels van Bergen op Zoom naar Budel op de beurs in Middelburg zou komen, Die ketels, twee stuks waren zo breed dat ze op de denneboom moesten staan en dan waren ze hoog dat we met water in het achterruim onder de brug over de haven van Budel, het Budels gat door konden. Het hield ook wel in dat die ketels die op het achterruim zouden komen boven de stuurhut uitstaken dus geen opties zicht van uit de stuurhut, maar met manouvreren kon ik op de stuurhut met het kastje van het stuurwerk en daar we een luik in het stuurhutdak hadden kon ik mijn vrouw orders geven voor voor en achteruit meer en minder toeren. en gewoon op het brede water op de radar varen. Dus donderdag kwam die reis op de beurs, ze vroegen een schip van 500 ton,dus best een mooi reisje, kort om, ik zat er aan. Die dag om 15.00u uit Goes vertrokken en om 20.15u vast in de haven in Bergen op Zoom .
We zouden zaterdagmorgen laden, dus vrijdags ben ik met de auto in Hoogerheide gaan kijken daar kwamen die ketels vandaan, daar had men boven op die ketels een kruis bevestigd waar ze aan opgehesen moesten worden, maar dat verhoogde de lading voor ons met ca. 15 cm en dat is 45 ton water meer in het schip, maar dat moest net kunnen.Dus zaterdag de 21e om 11.00u. stond alles klaar;
De wagen met de ketels .
De eerste ketel hangt boven het schip.
Zo mocht het niet van de mensen die er over gingen, op de rand van de denneboom, te scherp zeiden ze, er moest wat onder de ketels. Het enige wat voorhanden was waren rijbalken voor een dragline maar die waren dertig centimeter hoog. Dan konden we niet meer onder de brug over het Budels gat door en negentig ton water ging niet meer want in het voorruim water zetten gaat niet dan valt het schip scheef. Dus werd er besloten dat men ging proberen in het nieuwe Bassin in Weert te lossen, dat zou ik maandagmorgen wel horen.
Zo mocht het wel, maar dan was het geheel weer hoger.
De zaak werd met trekbanden vast gesjord en we waren klaar.
voor de reis.
Zo zag het er uit voor mij staande op de stuurhut. Toen we geladen waren moesten we nog een uur wachten eer de Burgm. Peeterssluis open ging, in die tijd heb ik eens gekeken hoe mijn radarbeeld was en daar was ik over tevreden ,de lading was van kunststof, dus geen valse echo's.
Dus begonnen we aan de reis, mijn vrouw in de stuurstoel bij regelateur , handel voor de koppeling en de bediening van de kopschroef en ik zei de gek op de stuurhut met de bediening van het stuurwerk en gaf daar mijn vrouw Carla de commando's voor motor en kopschroef en dat ging goed. In het Schelde-Rijnkanaal op de hut blijven zitten op een campingstooel en op het Volkerak lekker achter de radar gaan zitten, want als het mistig is doe je het ook zo.Normaal bunkerden we onder de vaart, maar nu liet ik de bunkerboot van van der Kolk naar de zuidelijke voorhaven van de Volkeraksluis komen en meerde daar even af om te bunkeren,toen dat gebeurd was gaan schutten en weer verder. Boven de Volkeraksluis weer
achter de radar gaan zitten. Dwars van de Moerdijk had ik over de marifoon een gesprek met mijn maat Bart Boode die mij zag varen, hij lag met zijn schip in de haven van Moerdijk. Op een gegeven moment zei ik tegen Bart ;"Ik stop met het gesprek want er komen muizen ". Net beneden de Moerdijkbruggen kwam een boot van wat toen nog de R P te water was op zij.Twee man sterk kwamen ze bij de deur van de stuurhut en vroegen of ze binnen mochten komen, dat moeten ze want de stuurhut is een deel van de woning. Ze stelden zichzelf voor en gelijk daar zei de hoogste in rang;" Ik kom je een proces verbaal geven " Ik vroeg op mijn beurt waarom hij dat ging doen. Hij vertelde, omdat ik met helder weer op radar voer , zonder dat ik opties goed zicht had.En er was een beleid van Politie, Justitie en Rijkswaterstaat dat dat niet mocht. Ik vertelde die beste man!!! dat net voor we de verkeersbrug passeerden mijn vrouw nog door het luik van de stuurhut keek of het goed ging en hun dat ook gezien moesten hebben.
Daar hadden ze niets mee te maken ik kreeg gewoon een bekering.
Er werd mij verteld dat ze vaarweg beheerder konden verzoeken mij een vaarverbod op te leggen: " Nou dat moet je dan maar doen"zei ik op mijn beurt .Ik vroeg nog of er wat op mijn vaargedrag aan te merken was, want tijdens die discussie voer ik gewoon op radar verder. Maar daar gaven ze geen antwoord op . Wel merkte de oudste in rang op dat de schippers maar rare dingen deden om het hoofd boven water te houden. Ik heb die man toen te verstaan gegeven dat ik gewoon met mijn werk bezig was en wist waar ik mee bezig was en dat ik met vrouw en kinderen aan boord geen onnodig risico nam. De jongste in rang vroeg nog wat ik nu van plan was. Ik vertelde hem dat ik nog naar Lith wilde varen en boven de Donge op zaterdagavond waarschijnlijk geen schip meer zou tegen komen en morgen als het goed weer is ga ik naar de Stork zitten luisteren, dus op het stuurhut dak sturen. Ik moest het zelf maar weten zeiden ze. "Nou dat doe ik ook "zei ik.
In ieder geval naam, geboortedatum, plaats en paspoort overleggen, dus een prent en ik zou er wel van horen. en ze gingen van boord.
Dus die avond naar voor sluis Lith gevaren. Zondagsmorgens om negen uur opgeschut aldaar en het was mooi weer dus ben ik op de hut gaan sturen, mijn vrouw in de stuurstoel stand bij. Dus daar onze drie kinderen aan boord waren speelde die dag het gezinsleven zich in de stuurhut af, alleen in de sluizen kan Carla even weg uit haar zetel. Toentertijd was er in Maasbommel nog een politiepost, toen wij daar naderden kwam de boot naar ons toe en opzij, die mensen waren een stuk vriendelijker dan hun collega's de vorige dag. Ik vroeg hun of ze gestuurd waren. : "Nee, we viel op door je lading en willen weten of je er toelating voor hebt ". "Ik kan je nog sterker vertellen, ik heb het gewoon op de beurs aangenomen en gezegeld, kijk maar in mijn bevrachtingboekje " Voor hun was de kous af. Maar ik vertelde het verhaal van de dag tevoor. "Ach" zei de oudste in rang; "Op de Waal zien we wel eens raardere dingen "en ze gingen huns weegs na ons een goede reis gewenst te hebben.
We zijn die dag naar de kaai van Tegelen gevaren waar mijn vrouw met de auto de kinderen naar het internaat in Rotterdam bracht.'sAvonds op de terugweg heeft mijn ega nog even moeten zoeken om het weggetje naar die niet meer gebruikte kaai in het donker de vinden, ze had de kloosters van Steijl wel een paar keer gezien.
Maandagmorgen om zes uur vertrokken en boven de sluis van Panheel vast gemaakt om water te zetten en kregen we een telefoontje dat we definitief in Weert moesten lossen
Hier zijn we opschuttend in de oude sluis van Panheel.
Boven de sluis vast gemaakt om zoveel water te zetten in het achterruim
dat we onder de laagste brug van het overgebleven traject, de spoorbrug van Ell over het Kanaal-Wessem-Nederweert doorkonden, dus een kwestie van meten.
Op dit fotootje zijn we aan het water zetten boven de sluis van Panheel.
Op een gegeven moment vond ik dat er ballast genog in het schip stond om het laagste opstakel te passeren, dus weer vertrokken.
Zo als je op deze foto ziet lukte de passage van de spoorbrug van Ell ook zonder problemen.
,sMiddags om 16.00u meerden we af in het nieuwe Bassin in Weert net beneden Sluis 16 , dus de reis was behalve de bekeuring vlekkeloos ver lopen. "s Avonds las ik in de Schuttevaer een artikel van de hand van de man die mij bekeurd had; Hij stelde daar in dat er te veel op radar gevaren werd met te weinig opties zicht, kleine duwbootjes achter een lege bak, kortom er moest meer tegen opgetreden worden. Toen begreep ik het hele verhaal, ik was zijn eerste prooi ; Een kleine particulier met een ONS vlag, misschien nog wel frustraties van de schippersacties tegen Granaria, die kan je makkelijker pakken als een rederij.
Dinsdagmorgen heeft een transport en kraanbedrijf de lading er af gehaald en waren we weer leeg. Weer een voldaan gevoel .
Dit is nog een foto van de breedte van de lading ten opzichte van het schip.
Toen we leeg waren zijn we leeg naar Riviëre boven Namen vertrokken om grind uit de Maas te laden voor Den Haag, dat bleef in Luik op de beurs staan dus de gang er maar in houden dacht ik.
Dit is een foto dat we opvarend op de Maas boven Namen zijn.
Na verloop van tijd kreeg ik via de post de bekeuring thuis, Ik had de overige vaart in gevaar gebracht en een artikel overtreden dat ik geen uitzicht had. Het moest me 120 gulden kosten. Kort om ik heb het voor laten komen. Dat gebeurde in juni van het volgende jaar op het kantongerecht in Breda, we moesten die dag in Rotterdam tarwe lossen wat we in Hoogezand geladen hadden, dus een collega moest even het schip lossen.
In die zitting werden allerlei verkeers overtredingen behandeld, snelheidsovertreders, iemand die een flitspaal vernield had en zulk soort vergrijpen. Dus toen kwam mijn zaak voor; Mevrouw de officier van justitie vond dat ik erg gevaarlijk bezig was geweest en dat werd beaamt door de getuige-deskundige, dat was de politieman die mij bekeurd had, die deed nog een duit in het zakje een vertelde als daar een surfplank had gevaren ik die niet had kunnen zien. Mevrouw de rechter ging met de officier mee en ik kreeg er nog 50 gulden boete bij. Zelf mocht ik ook nog wat zeggen, dat heb ik maar kort gehouden Ik vertelde dat ik me niet bewust was van gevaarlijk handelen daar ik met eigen matriaal en vrouw en kinderen aan boord voer met vijftien jaar radarervaring. Ik haalde nog aan dat ik het schip stil gelegen had om te bunkeren, daar ik dat anders onder de vaart doe. Maar dat werd afgedaan met dat ik mijn eigen niet vertrouwde.
Kort om 170 gulden boete. De man die mij bekeurd had vertelde ik :
"Dat je de wet naar de letter en de geest kan hanteren, maar dat hij alleen maar aan het eerste gedacht had". En tegen de rechtbank zei ik dat ik teleurgesteld was in de rechtsgang.
De rechtsbijstandsverzekering en ik hebben nog overwogen om het voor te laten komen, maar er was pas een zaak in hoger beroep veroordeeld die wel op onze situatie leek ;Een half geladen kempenaar, steil achterover, het achterruim vol, voorop leeg, ook varend op radar en je raad het al de zelfde politieman, dus hebben we het maar zo gelaten.
Zo dat was het verhaal van een reisje ketels.
Groeten , Kees.
Op dinsdag 17 mei waren wij in Goes leeg gekomen van een reis gebroken grint van Maaseik. Ik was te weten gekomen dat er een reis kunststofketels van Bergen op Zoom naar Budel op de beurs in Middelburg zou komen, Die ketels, twee stuks waren zo breed dat ze op de denneboom moesten staan en dan waren ze hoog dat we met water in het achterruim onder de brug over de haven van Budel, het Budels gat door konden. Het hield ook wel in dat die ketels die op het achterruim zouden komen boven de stuurhut uitstaken dus geen opties zicht van uit de stuurhut, maar met manouvreren kon ik op de stuurhut met het kastje van het stuurwerk en daar we een luik in het stuurhutdak hadden kon ik mijn vrouw orders geven voor voor en achteruit meer en minder toeren. en gewoon op het brede water op de radar varen. Dus donderdag kwam die reis op de beurs, ze vroegen een schip van 500 ton,dus best een mooi reisje, kort om, ik zat er aan. Die dag om 15.00u uit Goes vertrokken en om 20.15u vast in de haven in Bergen op Zoom .
We zouden zaterdagmorgen laden, dus vrijdags ben ik met de auto in Hoogerheide gaan kijken daar kwamen die ketels vandaan, daar had men boven op die ketels een kruis bevestigd waar ze aan opgehesen moesten worden, maar dat verhoogde de lading voor ons met ca. 15 cm en dat is 45 ton water meer in het schip, maar dat moest net kunnen.Dus zaterdag de 21e om 11.00u. stond alles klaar;
De wagen met de ketels .
De eerste ketel hangt boven het schip.
Zo mocht het niet van de mensen die er over gingen, op de rand van de denneboom, te scherp zeiden ze, er moest wat onder de ketels. Het enige wat voorhanden was waren rijbalken voor een dragline maar die waren dertig centimeter hoog. Dan konden we niet meer onder de brug over het Budels gat door en negentig ton water ging niet meer want in het voorruim water zetten gaat niet dan valt het schip scheef. Dus werd er besloten dat men ging proberen in het nieuwe Bassin in Weert te lossen, dat zou ik maandagmorgen wel horen.
Zo mocht het wel, maar dan was het geheel weer hoger.
De zaak werd met trekbanden vast gesjord en we waren klaar.
voor de reis.
Zo zag het er uit voor mij staande op de stuurhut. Toen we geladen waren moesten we nog een uur wachten eer de Burgm. Peeterssluis open ging, in die tijd heb ik eens gekeken hoe mijn radarbeeld was en daar was ik over tevreden ,de lading was van kunststof, dus geen valse echo's.
Dus begonnen we aan de reis, mijn vrouw in de stuurstoel bij regelateur , handel voor de koppeling en de bediening van de kopschroef en ik zei de gek op de stuurhut met de bediening van het stuurwerk en gaf daar mijn vrouw Carla de commando's voor motor en kopschroef en dat ging goed. In het Schelde-Rijnkanaal op de hut blijven zitten op een campingstooel en op het Volkerak lekker achter de radar gaan zitten, want als het mistig is doe je het ook zo.Normaal bunkerden we onder de vaart, maar nu liet ik de bunkerboot van van der Kolk naar de zuidelijke voorhaven van de Volkeraksluis komen en meerde daar even af om te bunkeren,toen dat gebeurd was gaan schutten en weer verder. Boven de Volkeraksluis weer
achter de radar gaan zitten. Dwars van de Moerdijk had ik over de marifoon een gesprek met mijn maat Bart Boode die mij zag varen, hij lag met zijn schip in de haven van Moerdijk. Op een gegeven moment zei ik tegen Bart ;"Ik stop met het gesprek want er komen muizen ". Net beneden de Moerdijkbruggen kwam een boot van wat toen nog de R P te water was op zij.Twee man sterk kwamen ze bij de deur van de stuurhut en vroegen of ze binnen mochten komen, dat moeten ze want de stuurhut is een deel van de woning. Ze stelden zichzelf voor en gelijk daar zei de hoogste in rang;" Ik kom je een proces verbaal geven " Ik vroeg op mijn beurt waarom hij dat ging doen. Hij vertelde, omdat ik met helder weer op radar voer , zonder dat ik opties goed zicht had.En er was een beleid van Politie, Justitie en Rijkswaterstaat dat dat niet mocht. Ik vertelde die beste man!!! dat net voor we de verkeersbrug passeerden mijn vrouw nog door het luik van de stuurhut keek of het goed ging en hun dat ook gezien moesten hebben.
Daar hadden ze niets mee te maken ik kreeg gewoon een bekering.
Er werd mij verteld dat ze vaarweg beheerder konden verzoeken mij een vaarverbod op te leggen: " Nou dat moet je dan maar doen"zei ik op mijn beurt .Ik vroeg nog of er wat op mijn vaargedrag aan te merken was, want tijdens die discussie voer ik gewoon op radar verder. Maar daar gaven ze geen antwoord op . Wel merkte de oudste in rang op dat de schippers maar rare dingen deden om het hoofd boven water te houden. Ik heb die man toen te verstaan gegeven dat ik gewoon met mijn werk bezig was en wist waar ik mee bezig was en dat ik met vrouw en kinderen aan boord geen onnodig risico nam. De jongste in rang vroeg nog wat ik nu van plan was. Ik vertelde hem dat ik nog naar Lith wilde varen en boven de Donge op zaterdagavond waarschijnlijk geen schip meer zou tegen komen en morgen als het goed weer is ga ik naar de Stork zitten luisteren, dus op het stuurhut dak sturen. Ik moest het zelf maar weten zeiden ze. "Nou dat doe ik ook "zei ik.
In ieder geval naam, geboortedatum, plaats en paspoort overleggen, dus een prent en ik zou er wel van horen. en ze gingen van boord.
Dus die avond naar voor sluis Lith gevaren. Zondagsmorgens om negen uur opgeschut aldaar en het was mooi weer dus ben ik op de hut gaan sturen, mijn vrouw in de stuurstoel stand bij. Dus daar onze drie kinderen aan boord waren speelde die dag het gezinsleven zich in de stuurhut af, alleen in de sluizen kan Carla even weg uit haar zetel. Toentertijd was er in Maasbommel nog een politiepost, toen wij daar naderden kwam de boot naar ons toe en opzij, die mensen waren een stuk vriendelijker dan hun collega's de vorige dag. Ik vroeg hun of ze gestuurd waren. : "Nee, we viel op door je lading en willen weten of je er toelating voor hebt ". "Ik kan je nog sterker vertellen, ik heb het gewoon op de beurs aangenomen en gezegeld, kijk maar in mijn bevrachtingboekje " Voor hun was de kous af. Maar ik vertelde het verhaal van de dag tevoor. "Ach" zei de oudste in rang; "Op de Waal zien we wel eens raardere dingen "en ze gingen huns weegs na ons een goede reis gewenst te hebben.
We zijn die dag naar de kaai van Tegelen gevaren waar mijn vrouw met de auto de kinderen naar het internaat in Rotterdam bracht.'sAvonds op de terugweg heeft mijn ega nog even moeten zoeken om het weggetje naar die niet meer gebruikte kaai in het donker de vinden, ze had de kloosters van Steijl wel een paar keer gezien.
Maandagmorgen om zes uur vertrokken en boven de sluis van Panheel vast gemaakt om water te zetten en kregen we een telefoontje dat we definitief in Weert moesten lossen
Hier zijn we opschuttend in de oude sluis van Panheel.
Boven de sluis vast gemaakt om zoveel water te zetten in het achterruim
dat we onder de laagste brug van het overgebleven traject, de spoorbrug van Ell over het Kanaal-Wessem-Nederweert doorkonden, dus een kwestie van meten.
Op dit fotootje zijn we aan het water zetten boven de sluis van Panheel.
Op een gegeven moment vond ik dat er ballast genog in het schip stond om het laagste opstakel te passeren, dus weer vertrokken.
Zo als je op deze foto ziet lukte de passage van de spoorbrug van Ell ook zonder problemen.
,sMiddags om 16.00u meerden we af in het nieuwe Bassin in Weert net beneden Sluis 16 , dus de reis was behalve de bekeuring vlekkeloos ver lopen. "s Avonds las ik in de Schuttevaer een artikel van de hand van de man die mij bekeurd had; Hij stelde daar in dat er te veel op radar gevaren werd met te weinig opties zicht, kleine duwbootjes achter een lege bak, kortom er moest meer tegen opgetreden worden. Toen begreep ik het hele verhaal, ik was zijn eerste prooi ; Een kleine particulier met een ONS vlag, misschien nog wel frustraties van de schippersacties tegen Granaria, die kan je makkelijker pakken als een rederij.
Dinsdagmorgen heeft een transport en kraanbedrijf de lading er af gehaald en waren we weer leeg. Weer een voldaan gevoel .
Dit is nog een foto van de breedte van de lading ten opzichte van het schip.
Toen we leeg waren zijn we leeg naar Riviëre boven Namen vertrokken om grind uit de Maas te laden voor Den Haag, dat bleef in Luik op de beurs staan dus de gang er maar in houden dacht ik.
Dit is een foto dat we opvarend op de Maas boven Namen zijn.
Na verloop van tijd kreeg ik via de post de bekeuring thuis, Ik had de overige vaart in gevaar gebracht en een artikel overtreden dat ik geen uitzicht had. Het moest me 120 gulden kosten. Kort om ik heb het voor laten komen. Dat gebeurde in juni van het volgende jaar op het kantongerecht in Breda, we moesten die dag in Rotterdam tarwe lossen wat we in Hoogezand geladen hadden, dus een collega moest even het schip lossen.
In die zitting werden allerlei verkeers overtredingen behandeld, snelheidsovertreders, iemand die een flitspaal vernield had en zulk soort vergrijpen. Dus toen kwam mijn zaak voor; Mevrouw de officier van justitie vond dat ik erg gevaarlijk bezig was geweest en dat werd beaamt door de getuige-deskundige, dat was de politieman die mij bekeurd had, die deed nog een duit in het zakje een vertelde als daar een surfplank had gevaren ik die niet had kunnen zien. Mevrouw de rechter ging met de officier mee en ik kreeg er nog 50 gulden boete bij. Zelf mocht ik ook nog wat zeggen, dat heb ik maar kort gehouden Ik vertelde dat ik me niet bewust was van gevaarlijk handelen daar ik met eigen matriaal en vrouw en kinderen aan boord voer met vijftien jaar radarervaring. Ik haalde nog aan dat ik het schip stil gelegen had om te bunkeren, daar ik dat anders onder de vaart doe. Maar dat werd afgedaan met dat ik mijn eigen niet vertrouwde.
Kort om 170 gulden boete. De man die mij bekeurd had vertelde ik :
"Dat je de wet naar de letter en de geest kan hanteren, maar dat hij alleen maar aan het eerste gedacht had". En tegen de rechtbank zei ik dat ik teleurgesteld was in de rechtsgang.
De rechtsbijstandsverzekering en ik hebben nog overwogen om het voor te laten komen, maar er was pas een zaak in hoger beroep veroordeeld die wel op onze situatie leek ;Een half geladen kempenaar, steil achterover, het achterruim vol, voorop leeg, ook varend op radar en je raad het al de zelfde politieman, dus hebben we het maar zo gelaten.
Zo dat was het verhaal van een reisje ketels.
Groeten , Kees.
Als het niet gaat zo als het moet, moet het maar zo als het gaat.
Op deze prachtige fotokaart van het Friese Minnertsga heb ik toch wel even moeten studeren. Wordt hier gelost of geladen?
Ik denk het laatste, alhoewel ik het een beetje vreemd vond dat de aardappelen in zakken bij het schip worden aangeleverd. Zou er gelost worden dan zouden rieken en lege zakken zichtbaar moeten zijn en meer mensen in het ruim aanwezig zijn. Dus ik houd het er maar op dat het schip wordt geladen,
gr. Harry
"Het forum is net een lopend buffet; je neemt wat je lekker vindt en wat je niet lust laat je liggen..."