Strandingen e.d. kustvaart/uitspraken Raad v.d. Scheepvaart.
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
In 1962, wél een stuurautomaat en géén echolood. dat is merkwaardig. Hoewel, aan de andere kant: in 1938 gebouwd. Toen vond men dat voor een kuster niet noodzakelijk.
Als je er eens even over nadenkt, is dat toch vreemd, gezien het feit dat kusters per definitie veel op ondiep water en in allerlei hoeken en gaten zaten.
Wie van de geachte lezers heeft er op een kuster ooit het handlood gebruikt? En dan bedoel ik puur voor de navigatie en dus niet om rond te loden als je al aan de grond zat.
Wie heeft er überhaupt ooit een handlood gebruikt of durft te zeggen dat hij goed - of toch in elk geval redelijk - met een handlood overweg kan, of in die jaren kon, zoals dat van deze kapitein van de "Musketier" werd verwacht?
Bij de KPM heb ik destijds dingen geleerd die me later, weer terug op de kustvaart, goed van pas kwamen. Goed over het handje peilen was bijvoorbeeld een van die dingen. Dat was daar pure noodzaak omdat het in die tijd in Indonesië, na het vertrek van de Nederlanders, met de kustverlichting droevig gesteld was en we ook daar met toch flinke schepen zonder radar voeren. Soms had je geen andere peiling dan een vaag tegen de nachthemel afgetekende top van een vulkaan die je onmogelijk met een peiltoestel en zelfs niet met een pennetje kon peilen. Dat deed je dan over het handje, met twee handen. Ik zei het elders al: je leerde daar nog eens iets.
Bij diezelfde KPM heb ik ook voor het eerst en voor het laatst een handlood zien gebruiken. Ik zeg "zien gebruiken" want dat deed een matroos, of liever: een kwartiermeester, een djoeroemoedi zoals die in het maleis werd genoemd. Dat ging helemaal zoals het moest: staande op een speciaal loodplatform buitenboord, net voor de brug en de lodingen "uitzingen" naar de brug.
Dat gebeurde vaste prik bij bepaalde passages waar het erg nauw stak en dan werd ook alles uit de kast gehaald om te zorgen dat er niemand voor de Raad zou komen of, als dat wel zou gebeuren, de kapitein in elk geval niet verweten zou kunnen worden dat hij iets had nagelaten of slordig was geweest. Eerste stuurman bij de kaart - niet in de kaartenkamer, maar op de brug - tweede stuuman op het schavotje achter het standaardkompas, derde stuurman staande voor het echolood. Om de twee minuten een peiling en als die vent met het handlood de diepte uitzong, zong de derde stuurman de diepte onder de kiel volgens het echolood uit.
Dat neemt niet weg dat de Raad wat betreft de "Musketier" wel gelijk had dat er zo het een en ander op de navigatie aan te merken was. Bovendien was het de derde keer dat de man daar stond, dus dat jaar ontzegging zal wel terecht zijn geweest. Wat je tegenwoordig zou moeten doen om een jaar te krijgen, weet ik niet als ik de uitspraken van de laatste jaren lees.
Overigens heeft De Looff daarna met de verschillende "Musketier"s heel aardig geboerd. Jammer dat er niet één "Musketier" op de CD "20.000 scheepsfoto's" staat.
.
Als je er eens even over nadenkt, is dat toch vreemd, gezien het feit dat kusters per definitie veel op ondiep water en in allerlei hoeken en gaten zaten.
Wie van de geachte lezers heeft er op een kuster ooit het handlood gebruikt? En dan bedoel ik puur voor de navigatie en dus niet om rond te loden als je al aan de grond zat.
Wie heeft er überhaupt ooit een handlood gebruikt of durft te zeggen dat hij goed - of toch in elk geval redelijk - met een handlood overweg kan, of in die jaren kon, zoals dat van deze kapitein van de "Musketier" werd verwacht?
Bij de KPM heb ik destijds dingen geleerd die me later, weer terug op de kustvaart, goed van pas kwamen. Goed over het handje peilen was bijvoorbeeld een van die dingen. Dat was daar pure noodzaak omdat het in die tijd in Indonesië, na het vertrek van de Nederlanders, met de kustverlichting droevig gesteld was en we ook daar met toch flinke schepen zonder radar voeren. Soms had je geen andere peiling dan een vaag tegen de nachthemel afgetekende top van een vulkaan die je onmogelijk met een peiltoestel en zelfs niet met een pennetje kon peilen. Dat deed je dan over het handje, met twee handen. Ik zei het elders al: je leerde daar nog eens iets.
Bij diezelfde KPM heb ik ook voor het eerst en voor het laatst een handlood zien gebruiken. Ik zeg "zien gebruiken" want dat deed een matroos, of liever: een kwartiermeester, een djoeroemoedi zoals die in het maleis werd genoemd. Dat ging helemaal zoals het moest: staande op een speciaal loodplatform buitenboord, net voor de brug en de lodingen "uitzingen" naar de brug.
Dat gebeurde vaste prik bij bepaalde passages waar het erg nauw stak en dan werd ook alles uit de kast gehaald om te zorgen dat er niemand voor de Raad zou komen of, als dat wel zou gebeuren, de kapitein in elk geval niet verweten zou kunnen worden dat hij iets had nagelaten of slordig was geweest. Eerste stuurman bij de kaart - niet in de kaartenkamer, maar op de brug - tweede stuuman op het schavotje achter het standaardkompas, derde stuurman staande voor het echolood. Om de twee minuten een peiling en als die vent met het handlood de diepte uitzong, zong de derde stuurman de diepte onder de kiel volgens het echolood uit.
Dat neemt niet weg dat de Raad wat betreft de "Musketier" wel gelijk had dat er zo het een en ander op de navigatie aan te merken was. Bovendien was het de derde keer dat de man daar stond, dus dat jaar ontzegging zal wel terecht zijn geweest. Wat je tegenwoordig zou moeten doen om een jaar te krijgen, weet ik niet als ik de uitspraken van de laatste jaren lees.
Overigens heeft De Looff daarna met de verschillende "Musketier"s heel aardig geboerd. Jammer dat er niet één "Musketier" op de CD "20.000 scheepsfoto's" staat.
.
-
arendnet
Hallo Theo
Volgens mij is het deze de LENA die later Muketier werd.1956 tot 1962.
Lena 1938 roepnaam PFOJ Diensttijd 1938-1951
Bouwer : Gebr. Bodewes Martenshoek (bouwnummer 302)
Tonnage : 375 brt., � nto. en 455 dwt. L X B X H : 46,07 X 7,53 X 2,65 mt.
Machine : : Humboldt-Deutz van 300 pk. Snelheid : 9 knopen.
1938-1940 Lena Zeevaart Mij. Zaandam te Zaandam.
Op 16 mei 1940 ingeschreven bij The Netherlands Shipping & Trading Committee in Londen
en in beheer bij Freight Express Ltd. Londen.
Op 3 juni liep de Lena de buitenhaven van Duinkerken binnen waar ze aan de grond liep.
Pogingen haar vlot te brengen mislukte en op 4 juni werd de Lena verlaten en viel in Duitse handen.
In 1945 werd ze terug gevonden in St. Aubin, Jersey waarna ze terug keerde bij haar eigenaar.
De Lena heeft 996 personen geevacueerd uit Duinkerken 1945-1951 Lena Zeevaart Mij. Zaandam te Zaandam.
1951-1956 John V in Engeland
1956-1962 Musketier J.J. de Lof Groningen.
02-11-1962 gestrand bij Bakonic Brigs Rocks, gebroken en verloren gegaan.
Theo ze staat ook op mijn website onder Operatie Dynamo.
https://www.wivonet.nl/startpaginaoperatiedynamo.htm
Volgens mij is het deze de LENA die later Muketier werd.1956 tot 1962.
Lena 1938 roepnaam PFOJ Diensttijd 1938-1951
Bouwer : Gebr. Bodewes Martenshoek (bouwnummer 302)
Tonnage : 375 brt., � nto. en 455 dwt. L X B X H : 46,07 X 7,53 X 2,65 mt.
Machine : : Humboldt-Deutz van 300 pk. Snelheid : 9 knopen.
1938-1940 Lena Zeevaart Mij. Zaandam te Zaandam.
Op 16 mei 1940 ingeschreven bij The Netherlands Shipping & Trading Committee in Londen
en in beheer bij Freight Express Ltd. Londen.
Op 3 juni liep de Lena de buitenhaven van Duinkerken binnen waar ze aan de grond liep.
Pogingen haar vlot te brengen mislukte en op 4 juni werd de Lena verlaten en viel in Duitse handen.
In 1945 werd ze terug gevonden in St. Aubin, Jersey waarna ze terug keerde bij haar eigenaar.
De Lena heeft 996 personen geevacueerd uit Duinkerken 1945-1951 Lena Zeevaart Mij. Zaandam te Zaandam.
1951-1956 John V in Engeland
1956-1962 Musketier J.J. de Lof Groningen.
02-11-1962 gestrand bij Bakonic Brigs Rocks, gebroken en verloren gegaan.
Theo ze staat ook op mijn website onder Operatie Dynamo.
https://www.wivonet.nl/startpaginaoperatiedynamo.htm
-
compass
Hallo Theo,
In de 30 jaar dat ik zelf gevaren heb en de 16 jaar aansluitend daarop in een zeevaart gerelateerde job heb ik inderdaad nog het handlood nog het zwaarlood ooit gebruikt of zien gebruiken voor het doel waarvoor het bestemd was. Slechts één maal het handlood gebruikt om een haven af te loden teneinde zonder loods weg te kunnen glippen maar toen mijn eigen merken maar aangebracht ipv de niet zo heldere knutteltjes, knopen en leren lapjes met gaatjes.
Bij Beck heb ik nog op meerdere schepen gevaren waar géén echolood op zat maar heb er nooit met de hand hoeven loden terwijl het vaargebied zich daar toch wel toe eigende.
Het zelfde geld trouwens ook voor nog meer van die voorgeschreven artikelen die nog stammen uit de oertijd. Zo'n houten kist met slinger als misthoorn bijvoorbeeld. En tegenwoordig kun je de ankerbel er ook onder scharen.
Ook de petroleum gestookte noodverlichting voor navigatie nooit nodig gehad anders dan voor 'handelsdoeleinden
'
Groeten,
Bert de Boer
In de 30 jaar dat ik zelf gevaren heb en de 16 jaar aansluitend daarop in een zeevaart gerelateerde job heb ik inderdaad nog het handlood nog het zwaarlood ooit gebruikt of zien gebruiken voor het doel waarvoor het bestemd was. Slechts één maal het handlood gebruikt om een haven af te loden teneinde zonder loods weg te kunnen glippen maar toen mijn eigen merken maar aangebracht ipv de niet zo heldere knutteltjes, knopen en leren lapjes met gaatjes.
Bij Beck heb ik nog op meerdere schepen gevaren waar géén echolood op zat maar heb er nooit met de hand hoeven loden terwijl het vaargebied zich daar toch wel toe eigende.
Het zelfde geld trouwens ook voor nog meer van die voorgeschreven artikelen die nog stammen uit de oertijd. Zo'n houten kist met slinger als misthoorn bijvoorbeeld. En tegenwoordig kun je de ankerbel er ook onder scharen.
Ook de petroleum gestookte noodverlichting voor navigatie nooit nodig gehad anders dan voor 'handelsdoeleinden
'Groeten,
Bert de Boer
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Ja, daar heb ik het handlood ook wel eens voor gebruikt. Ik heb destijds het haventje van Skutskär, waar ik met de Markborg elke reis kwam, op verzoek van Jan van Niejenhuis van Wagenborg helemaal afgelood en in eigen kaart gebracht omdat ze er met grotere schepen dan gebruikelijk heen wilden. Er bleken nogal wat verschillen te zijn met de officiële kaart.
Ook heb ik een keer, terwijl we op een mooie zondagmiddag dag gezellig op luik 2 een biertje zaten te doen - als ik me goed herinner was het in Halla - een demonstratie gegeven hoe dat moest, loden met het handlood. Dus achterwaarts een paar keer over de kop zwaaien en dan naar voren gooien. Ik wist immers hoe je dat deed?
Van de vijf keer gooien kwam hij drie keer in het gangboord terecht. Toen hebben we het lood maar weer opgeborgen en nog een potje opengetrokken. Dat ik zelf niet met lood en al te water geraakte, mag een wonder heten.
Wie weet zijn deze dingen hier en daar ook nog wel te vinden...
Ook heb ik een keer, terwijl we op een mooie zondagmiddag dag gezellig op luik 2 een biertje zaten te doen - als ik me goed herinner was het in Halla - een demonstratie gegeven hoe dat moest, loden met het handlood. Dus achterwaarts een paar keer over de kop zwaaien en dan naar voren gooien. Ik wist immers hoe je dat deed?
Van de vijf keer gooien kwam hij drie keer in het gangboord terecht. Toen hebben we het lood maar weer opgeborgen en nog een potje opengetrokken. Dat ik zelf niet met lood en al te water geraakte, mag een wonder heten.
Wie weet zijn deze dingen hier en daar ook nog wel te vinden...
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Ook de petroleum gestookte noodverlichting voor navigatie nooit nodig gehad anders dan voor 'handelsdoeleinden 
'
Groeten,
Bert de Boer
Deze werd geinstaleerd als de Scheepvaartinspectie aan boord kwam en daarna weer netjes inclusief stalen draden opgeborgen.
Dan had je van die Kapiteins die een WTKer op zee met slingerend schip de mast in durfden te sturen om een navigatielamp te verwisselen.
En met dat dieptelood kan wel kloppen had geen rekening gehouden met Theo zijn jeugdige leeftijd bij mijn vader vergeleken.
Ik was al op zee toen Theo nog met een luier omliep, nu kan ik daar natuurlijk niets van herinneren ook niet dat ik op mijn 3e jaar overboord gevallen ben.
Maar op latere leeftijd weet ik wel diverse dingen met mist dat de sloepen klaar gemaakt waren om ze zo te water te kunnen laten.
'Groeten,
Bert de Boer
Deze werd geinstaleerd als de Scheepvaartinspectie aan boord kwam en daarna weer netjes inclusief stalen draden opgeborgen.
Dan had je van die Kapiteins die een WTKer op zee met slingerend schip de mast in durfden te sturen om een navigatielamp te verwisselen.
En met dat dieptelood kan wel kloppen had geen rekening gehouden met Theo zijn jeugdige leeftijd bij mijn vader vergeleken.
Ik was al op zee toen Theo nog met een luier omliep, nu kan ik daar natuurlijk niets van herinneren ook niet dat ik op mijn 3e jaar overboord gevallen ben.
Maar op latere leeftijd weet ik wel diverse dingen met mist dat de sloepen klaar gemaakt waren om ze zo te water te kunnen laten.
Vulpes pilum mutat, non mores.
-
Theo Horsten
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 30 dec 2004 16:14
- Locatie: Noord-Griekenland
- Contacteer:
Jij bent dus ook al over de zeventig, Jan. Ik weet niet waarom, maar ik had je jonger ingeschat.
Wat die petroleumlampen betreft: ik heb toch een hele reis met niets anders dan olieverlichting gevaren. Een sleepreis met de "Jan Kreumer" van Nystad, Finland, naar Rotterdam, achter de "Fairplay I" die toen net nieuw was. In de winter, veel slecht weer, dus een eindeloos lange reis met veel tussenstops. Ik meen dat we al met drie weken onderweg waren. Heel korte dagen, dus het grootste deel van het etmaal de lichten aan. Volledig dood schip, maar wel met de hele bemanning aan boord. Kolenkachel in de kombuis, dus dat was geen probleem. Een paar motorpompjes aan boord om te kunnen lenzen.
Ik was de jongste aan boord en werd staande de vergadering tot lampenist benoemd. Mijn gage bleef hetzelfde: 60 gulden in de maand.
Dat was elke morgen nog een heel onderhoud: lampen schoonmaken en vullen. Niet alleen de navigatieverlichting, maar ook voor de verblijven, kombuis, messroom. Misschien ben ik wel de laatste lampenist van de KHV geweest.
.
Wat die petroleumlampen betreft: ik heb toch een hele reis met niets anders dan olieverlichting gevaren. Een sleepreis met de "Jan Kreumer" van Nystad, Finland, naar Rotterdam, achter de "Fairplay I" die toen net nieuw was. In de winter, veel slecht weer, dus een eindeloos lange reis met veel tussenstops. Ik meen dat we al met drie weken onderweg waren. Heel korte dagen, dus het grootste deel van het etmaal de lichten aan. Volledig dood schip, maar wel met de hele bemanning aan boord. Kolenkachel in de kombuis, dus dat was geen probleem. Een paar motorpompjes aan boord om te kunnen lenzen.
Ik was de jongste aan boord en werd staande de vergadering tot lampenist benoemd. Mijn gage bleef hetzelfde: 60 gulden in de maand.
Dat was elke morgen nog een heel onderhoud: lampen schoonmaken en vullen. Niet alleen de navigatieverlichting, maar ook voor de verblijven, kombuis, messroom. Misschien ben ik wel de laatste lampenist van de KHV geweest.
.
Hallo Theo,
Ja had jou ook jonger geschat zag op Kombuispraat 1934 en voor mij 1945 staan.
Maar omdat ik als kind al aan boord mee vaarde krijg je dat je wel dingen hebt waargenomen die in je eigen vaartijd er al niet meer waren.
Ik kon in een haven komen en dan keek ik en dacht hier ben ik eerder geweest maar dat was dan als ik als kind meevaarde.
Dat ik op 3 jarige leeftijd overboord gegaan ben en eens dronken uit de salon de houten deklast opliep weet ik niet meer, had onder de salontafel een fles Advokaat gevonden en dat vond ik schijnbaar wel lekker.
Maar van geboorte tot lagere school veel meegevaren en op de lagere school de grote schoolvakanties en deze waren 8 soms 10 weken toendertijd was dat allemaal nog mogelijk.
Ja had jou ook jonger geschat zag op Kombuispraat 1934 en voor mij 1945 staan.
Maar omdat ik als kind al aan boord mee vaarde krijg je dat je wel dingen hebt waargenomen die in je eigen vaartijd er al niet meer waren.
Ik kon in een haven komen en dan keek ik en dacht hier ben ik eerder geweest maar dat was dan als ik als kind meevaarde.
Dat ik op 3 jarige leeftijd overboord gegaan ben en eens dronken uit de salon de houten deklast opliep weet ik niet meer, had onder de salontafel een fles Advokaat gevonden en dat vond ik schijnbaar wel lekker.
Maar van geboorte tot lagere school veel meegevaren en op de lagere school de grote schoolvakanties en deze waren 8 soms 10 weken toendertijd was dat allemaal nog mogelijk.
Vulpes pilum mutat, non mores.