Hoi Tim,
Ik ben zelf niet zo van het beredeneren. Maar er was in de groep wel enige discussie over.
Het volgende antwoord was voor iedereen een plausibele verklaring.
Het liefst wil je enkele deuren. Dat is voor het bedienen etc. het eenvoudigst.
Een enkele deur kan alleen de waterdruk opvangen als er voldoende buffer aan constuctie achter die deur is. In dit geval de sluiswanden.
Aan de benedenkant ontbreekt een (lange) muur, zodat daar puntdeuren vereist zijn.
We hebben een enkele keer aan de benedenkant ook een enkele deur gezien maar daar zat altijd een lange muur (kade) achter.
Ben ik een beetje duidelijk
gr. marco
Binnenvaart in Engeland
Re: Binnenvaart in Engeland.
recht zo die gaat
-
- Berichten: 2445
- Lid geworden op: 11 apr 2012 22:31
Re: Binnenvaart in Engeland.
Hydra, het zou kunnen maar ik denk dat het verschil in druk tussen twee deuren in een punt en een "platte" deur niet zo groot is, dat daardoor een lange muur erachter, noodzakelijk is.
Ik denk eerder dat het te maken heeft met het gewicht van de deur.
De beneden deuren zijn immers veel hoger dan de bovendeuren.
Waneer de hoge bebdendeur uit eengeheel zou bestaan zou hij wel een te zwaar kunnen worden om nog gemakkelijk met de hand te kunnen bedienen.
Ik zeg niet dat het zo is, maaaaaaaaaaaar het zou kunnen!
Overigens, ik weet dat ik in herhaling val, maar wat vind ik dit een prachtige draad!!
Ik denk eerder dat het te maken heeft met het gewicht van de deur.
De beneden deuren zijn immers veel hoger dan de bovendeuren.
Waneer de hoge bebdendeur uit eengeheel zou bestaan zou hij wel een te zwaar kunnen worden om nog gemakkelijk met de hand te kunnen bedienen.
Ik zeg niet dat het zo is, maaaaaaaaaaaar het zou kunnen!
Overigens, ik weet dat ik in herhaling val, maar wat vind ik dit een prachtige draad!!
Re: Binnenvaart in Engeland.
Ik vind beide opties acceptabel genoeg Och, en sommige dingen zijn nou eenmaal zoals ze zijn, maar er zit altijd ergens een reden achter, ook al weten we die soms/vaak niet...
Groeten van Tim
Groeten van Tim
Re: Binnenvaart in Engeland.
Woensdag 4 september 2013
Als we opstaan is het hek van het haventerrein open maar niemand kijkt er vreemd van op dat wij hier overnacht hebben.
Vandaag varen we richting het "black country museum" in Dudley.
Wolverhampton in nog een echte industriestad maar veel van het oude is al gesloopt.
Deze kolenboer is nog een volhouder en is blijven zitten.
Het water is hier nog steeds glashelder en er groeien veel waterplanten. Even verderop zijn ze aan het maaien met deze opvallende raderboot. Het werkt perfect en is goed manoeuvreerbaar.
Door de Coseleytunnel heen en stuurboord richting het museum.
Je kan op het museumterrein afmeren. De Dudleytunnel voor ons maakt onderdeel uit van het museum en er worden rondvaarten georganiseerd.
https://www.youtube.com/watch?v=oshAOLtUcTw
Het black country museum is een openlucht "living" museum. Zoiets als het zuiderzeemuseum bij ons.
Er zijn hier huizen, bruggen etc. herbouwd met daarin vaak mensen die je van alles vertellen over hoe het er vroeger toeging.
Dit is de industriehoek en is zo goed nagebouwd dat bijna alles zwart en grauw is. Alleen een narrowboat brengt wat kleur.
Er zijn bijvoorbeeld demonstraties, ankerketting smeden.
Als lunch eten we de enige echte, fish and chips. Vroeger werd het weliswaar in een krant geserveerd maar dat mag niet meer.
Er is een kolenmijn nagebouwd die je,met een gids, kan bezoeken. Daarna bijvoorbeeld nog een ritje met de tram en/of trolleybus.
Maar het mooiste vond ik wel de scheepswerf. Er liggen verschillende narrowboats. Ook overgangstypes met houten vlak.
De opstallen van de werf zijn gebouwd van oud "narrowboat"hout. En het toilet is een, op zijn kant gezette, boeg.
Als we opstaan is het hek van het haventerrein open maar niemand kijkt er vreemd van op dat wij hier overnacht hebben.
Vandaag varen we richting het "black country museum" in Dudley.
Wolverhampton in nog een echte industriestad maar veel van het oude is al gesloopt.
Deze kolenboer is nog een volhouder en is blijven zitten.
Het water is hier nog steeds glashelder en er groeien veel waterplanten. Even verderop zijn ze aan het maaien met deze opvallende raderboot. Het werkt perfect en is goed manoeuvreerbaar.
Door de Coseleytunnel heen en stuurboord richting het museum.
Je kan op het museumterrein afmeren. De Dudleytunnel voor ons maakt onderdeel uit van het museum en er worden rondvaarten georganiseerd.
https://www.youtube.com/watch?v=oshAOLtUcTw
Het black country museum is een openlucht "living" museum. Zoiets als het zuiderzeemuseum bij ons.
Er zijn hier huizen, bruggen etc. herbouwd met daarin vaak mensen die je van alles vertellen over hoe het er vroeger toeging.
Dit is de industriehoek en is zo goed nagebouwd dat bijna alles zwart en grauw is. Alleen een narrowboat brengt wat kleur.
Er zijn bijvoorbeeld demonstraties, ankerketting smeden.
Als lunch eten we de enige echte, fish and chips. Vroeger werd het weliswaar in een krant geserveerd maar dat mag niet meer.
Er is een kolenmijn nagebouwd die je,met een gids, kan bezoeken. Daarna bijvoorbeeld nog een ritje met de tram en/of trolleybus.
Maar het mooiste vond ik wel de scheepswerf. Er liggen verschillende narrowboats. Ook overgangstypes met houten vlak.
De opstallen van de werf zijn gebouwd van oud "narrowboat"hout. En het toilet is een, op zijn kant gezette, boeg.
recht zo die gaat
Re: Binnenvaart in Engeland.
Ik heb goed naar de waterplanten-maaier gekeken,maar zie geen schipper.Wordt het vaartuig radiografisch bestuurd?Bij de fish and chips mis ik tegenwoordig wel de smaak van drukinkt,maar toch heerlijk!!
Groeten,Arie.
Re: Binnenvaart in Engeland.
Beste Fluks,
Achter de stuurboord raderkast zie ik toch duidelijk iemand met gehoorbescherming op zitten !!
Alleen die azijn smaak al, hoeft voor mij niet zo.
Gr. Cees
Achter de stuurboord raderkast zie ik toch duidelijk iemand met gehoorbescherming op zitten !!
Alleen die azijn smaak al, hoeft voor mij niet zo.
Gr. Cees
-
- Berichten: 803
- Lid geworden op: 04 aug 2008 22:34
- Locatie: Loon op zand
Re: Binnenvaart in Engeland.
De schipper van de maaiboot heeft camouflage kleding aan
Schipper MTS Vosta
Re: Binnenvaart in Engeland.
Vervolg 4 september
We kunnen bij het museum blijven liggen maar omdat we morgen langer in Birmingham willen zijn, varen we nog een stuk.
We volgen de old main line. Dit is op Wolverhampton nivo en zodoende hebben we vandaag geen enkele sluis.
Met een aquaduct kruisen we netherton branch vlakbij de netherton tunnel (3027 yards). Als we de korte stourportring hadden genomen, waren we hier uitgekomen.
Je komt hier al in de voorsteden van Birmingham. Voorbij Oldbury merk je dat goed omdat je een heel stuk onder de motorway nr. 5 doorvaart. Hier de aansluiting d.m.v. 3 sluizen op de New main line.
Net ervoor ligt het Steward aquaduct. Hier komt zo'n beetje alles samen. De M5 en een spoorlijn boven je en onderdoor gaat de new main line.
Dan weer een stuk natuur maar aan het aantal bruggen merk je dat je de stad nadert.
In een boekje hadden we al gelezen dat er bij Smethwick een gietijzeren aquduct ligt. Het geeft toegang tot een doodlopend kanaal genaamd: engine arm.
Daar willen we gaan overnachten.
Echt een prachtig bouwwerk. (bouwjaar 1825 !!) Zo met de avondzon erop, zie je dat de bak wel wat deuken heeft opgelopen.
De enigine arm is nu ingericht als haven voor vaste liggers. De meeste wonen op hun narrowboat.
Aan het eind is een zwaaikom en een passantenligplaats. We passen er net in.
De haven is afgesloten met de universele "british waterways" sleutel, zodat we nog een rondje kunnen lopen.
gr. marco
We kunnen bij het museum blijven liggen maar omdat we morgen langer in Birmingham willen zijn, varen we nog een stuk.
We volgen de old main line. Dit is op Wolverhampton nivo en zodoende hebben we vandaag geen enkele sluis.
Met een aquaduct kruisen we netherton branch vlakbij de netherton tunnel (3027 yards). Als we de korte stourportring hadden genomen, waren we hier uitgekomen.
Je komt hier al in de voorsteden van Birmingham. Voorbij Oldbury merk je dat goed omdat je een heel stuk onder de motorway nr. 5 doorvaart. Hier de aansluiting d.m.v. 3 sluizen op de New main line.
Net ervoor ligt het Steward aquaduct. Hier komt zo'n beetje alles samen. De M5 en een spoorlijn boven je en onderdoor gaat de new main line.
Dan weer een stuk natuur maar aan het aantal bruggen merk je dat je de stad nadert.
In een boekje hadden we al gelezen dat er bij Smethwick een gietijzeren aquduct ligt. Het geeft toegang tot een doodlopend kanaal genaamd: engine arm.
Daar willen we gaan overnachten.
Echt een prachtig bouwwerk. (bouwjaar 1825 !!) Zo met de avondzon erop, zie je dat de bak wel wat deuken heeft opgelopen.
De enigine arm is nu ingericht als haven voor vaste liggers. De meeste wonen op hun narrowboat.
Aan het eind is een zwaaikom en een passantenligplaats. We passen er net in.
De haven is afgesloten met de universele "british waterways" sleutel, zodat we nog een rondje kunnen lopen.
gr. marco
recht zo die gaat
Re: Binnenvaart in Engeland.
Donderdag 5 september 2013
We verlaten de "engine arm" weer en varen het laatste stuk naar Birmingham. Het kanaal loopt in een rechte lijn maar je kan ook oude aftakkingen bevaren. De eerste is de "soho loop" en de kleinere "icknield port loop".
Hier nog veel oude industrie, en daarvoor zijn we ook naar Engeland gekomen.
Er is ook een vestiging van de British Waterways.
En dan de entree van Birmingham. We spraken deze ochtend met een engelsman die in Nederland had gewoond.
Hij vergeleek Birmingham met Rotterdam. Veel nieuwbouw met soms een vleugje nostalgie.
Hij omschreef het als: The germans, in worldwar 2, take care of it.
Rechts is de invaart van een jachthaven maar wij gaan iets verderop in het kanaal liggen.
Zoals gezegd, oud en nieuw gecombineerd.
We kregen een tip om de bibliotheek te bezoeken. Die was twee dagen eerder open gegaan en je hebt er, vanaf het dak, een mooi uitzicht op de stad.
Op de foto is het, het gebouw met de gouden ronding boven de twee schoorstenen.
De binnenkant is ook wel bijzonder te noemen.
Via een sluizentrap kan je weer andere kanalen bereiken. Wij komen hier morgen niet, maar wandelen er deze middag even langs. De grond is blijkbaar duur want er is een parkeergarage overheen gebouwd.
We verlaten de "engine arm" weer en varen het laatste stuk naar Birmingham. Het kanaal loopt in een rechte lijn maar je kan ook oude aftakkingen bevaren. De eerste is de "soho loop" en de kleinere "icknield port loop".
Hier nog veel oude industrie, en daarvoor zijn we ook naar Engeland gekomen.
Er is ook een vestiging van de British Waterways.
En dan de entree van Birmingham. We spraken deze ochtend met een engelsman die in Nederland had gewoond.
Hij vergeleek Birmingham met Rotterdam. Veel nieuwbouw met soms een vleugje nostalgie.
Hij omschreef het als: The germans, in worldwar 2, take care of it.
Rechts is de invaart van een jachthaven maar wij gaan iets verderop in het kanaal liggen.
Zoals gezegd, oud en nieuw gecombineerd.
We kregen een tip om de bibliotheek te bezoeken. Die was twee dagen eerder open gegaan en je hebt er, vanaf het dak, een mooi uitzicht op de stad.
Op de foto is het, het gebouw met de gouden ronding boven de twee schoorstenen.
De binnenkant is ook wel bijzonder te noemen.
Via een sluizentrap kan je weer andere kanalen bereiken. Wij komen hier morgen niet, maar wandelen er deze middag even langs. De grond is blijkbaar duur want er is een parkeergarage overheen gebouwd.
recht zo die gaat
Re: Binnenvaart in Engeland.
vervolg 5 september
Toen in 1794 het "worcester and birmingham canal" klaar was had het geen verbinding met de kanalen van de "birmingham canal company".
Die waren bang dat ze teveel water zouden verliezen aan de nieuwe Company. Daarom is er de Worcester Bar gebouwd.
Over deze dam moesten alle goederen van het ene, in het andere schip geladen worden
Nu is het een ligplaats van vaste liggers.
Een narrowboat is net zo breed als een auto dus dan is zo'n landrover al snel een mooie stuurhut.
's Avonds wilden we wat eten in de Tap and Spile. 1 van de oudste pubs van Birmingham.
Best een gezellige kroeg maar vol met nogal geurende types.
Dan maar wat anders gezocht om vervolgens, her en der nog wat pints achterover te slaan.
gr. marco
Toen in 1794 het "worcester and birmingham canal" klaar was had het geen verbinding met de kanalen van de "birmingham canal company".
Die waren bang dat ze teveel water zouden verliezen aan de nieuwe Company. Daarom is er de Worcester Bar gebouwd.
Over deze dam moesten alle goederen van het ene, in het andere schip geladen worden
Nu is het een ligplaats van vaste liggers.
Een narrowboat is net zo breed als een auto dus dan is zo'n landrover al snel een mooie stuurhut.
's Avonds wilden we wat eten in de Tap and Spile. 1 van de oudste pubs van Birmingham.
Best een gezellige kroeg maar vol met nogal geurende types.
Dan maar wat anders gezocht om vervolgens, her en der nog wat pints achterover te slaan.
gr. marco
recht zo die gaat