Smokkel, fraude en andere zaken.

[winschoter]

Teveel drank aan boord, geen probleem, in een kussensloop en de douane doet er een loodje op en je hebt verder geen problemen, netjes ingevuld op de proviand lijs, alles klaar.

Niet dat ik zo een brave borst was, maar zo moet het. Ik dacht zo doe ik het ook een keer.
Je kon in die tijd elke 8 dagen een liter drank per persoon vrij krijgen.
We waren in Antwerpen en de 8 dagen waren al een tijdje verstreken dus ik met de kussensloop naar de douane, de ambtenaar verbrak het loodje en haalde de twee flessen drank uit de kussensloop.Awel schipper dat zijn liter flessen, dat mogen er maar 0,7 liter flessen zijn,ik vertelde hem dat wij per 8 dagen 1 liter drank per persoon vrij mochten maken, dat het wettelijk was vast gelegd. Awel in België is dat anders, daar kon ik het mee doen.
Maar de ambtenaar zou mij wel redden, de dop werd van de fles gehaald, hij had een trechtertje en een lege fles en meer dan een have liter werd overgegoten ik kreeg mijn flessen weer in de kussensloop. Ik wist dat ik besodemieterd was maar dacht, met een ambtenaar geen trammelant maken, ze vinden altijd wel wat om je terug te pakken. Ik had toch meer dan genoeg aan 0,7 liter in 8 dagen Ik hoopte dat hij er hoofdpijn van zou krijgen maar dat ben ik niet aan de weet gekomen
Groeten Tinus

[d`oude schipper]

Smokkel, fraude en andere zaken.

Tweede Paasdag, 2018.
Regenachtig weer dus maar lekker achter de kachel en proberen of een goede bekende zijn belevenissen uit de laatste jaren uit de tweede wereldsoorlog wil vertellen aan mij.
Dus tot later vandaag op deze site.

[d`oude schipper]

Smokkel, fraude en andere zaken.

Bij het lezen over smokkel, fraude enz schoot mij ook nog wat te binnen.
Zo heb ik heb nog een goede kennis die nog al eens wat vertelde dus hem moet ik maar eens aan het woord laten.
Zo vertelde hij mij, anders denkt u dat wij het zelf waren en zouden we alsnog in de bak komen dus ik heb het van “ horen zeggen “.
Er was eens een schip dat in Born kolen geladen had voor, juist dat wilde hij ook niet precies kwijt maar met een grote electriciteitscentrale. Het was in de oorlog zeg maar 1943 dus een bar slechte tijd, alles op de bon en minimaal. Zelfs veel artikelen waren in zijn geheel niet meer te koop of op de zwarte markt voor heel veel geld. Koffie was er helemaal niet meer en we hadden daarvoor in de plaats, wij noemden het moekefoek geloof ik, het was iets van gebrande erwten met gerst en smaakte dan in zijn geheel niet naar koffie. En ja als er dan meerdere wegen waren werden die dan ook ingeslagen. Dus zo ging hij richting Maasbracht en verder de Maas af en daar begon het al. Daar kwamen de eerste boeren met hun roeiboot met een mand kersen, kippen, konijnen, boter, spek, graan, maar ook lakens slopen dekens de hele santemekraam en dan moesten ze daar natuurlijk brandstof voor hebben want kolen kregen ze zelf ook maar weinig en een boerderij verwarmen …………
Ze kwamen nooit bij sluizen want dan was de kans groot dat ze gepakt werden door de Duitse bezetters die bij bruggen sluizen wachtposten hadden staan. Dus ze kwamen gewoon onder het varen en meestal was de koop snel gesloten. Zo vertelde hij dat ze met een flinke deklast uit Born vertrokken en op de losplaats lagen de luiken dicht. Maar dan klopte het toch niet op de ijk zult u zich afvragen, ja hoor want ook daar was weer wat op gevonden. Kolen er uit, water er in dus met de puts buitenboords water op de kolen en dan na het ijken in het donker het water er weer uit pompen, ja men was in de oorlog best vindingrijk. Men moest ook weer goed uitlossen ten slotte. Ook hoorde ik vertellen dat ze toen nog met het roer wat deden. Als de ijkmeester ijkte moest het roer naar bakboord of naar stuurboord gedraaid worden wat met de liggende stuurraderen niet in de gaten liep en ook moest men in de roef van links naar rechts mee of tegen lopen want ja alle kleine beetjes hielpen. En ja sommige ijkmeesters waren gevoelig voor een kleine attensie, hun pijp moest ook blijven roken. En ook de kraanmachinisten waren soms goede brave Hollandse burgers, ze vroegen wel eens, schipper heb je nou voor je zelf wel genoeg voor de terugvaart want je was ook weer niet a la minuut weer aan de reis. Ja zo hoorde ik nog al een heel verhaal over in de buurt van Meerkerk. Daar had je weer een klompenmaker met een grote schuur die ook verwarmd moest worden. Soms lag je daar gewoon even aan om tot een goede zaak te komen. De sleepboot was dan natuurlijk van te voren ingelicht dat er een korte pauze ingelast moest worden. De kapitein liep ook niet graag op blote voeten moet je maar denken, had ook van tijd tot tijd graag een paar nieuwe klompen en zijn eigen kolen had hij hard nodig om stoom te maken dus kwam hij wel eens een paar zakken kolen lenen om te ruilen. En och een mudje meer of minder.
Tja zo hoor je nog af en toe nog wel eens wat en toevallig kwam dit ter sprake en ik dacht och het regend toch dus laat ik het maar even opschrijven.

[Westeind]

Mooi, zulke verhalen
En fijn dat u fe moeite genomen hebt om het verhaal hier te vertellen,is er toch nog wat nieuws te lezen alhier
Grt Bram

[Petra Visser]

Mijn man heeft gevaren, en vertelde mij het volgende een keer.
Hij voer op een koppelverband, en moesten ze laden in Antwerpen.Maar de laadplek was nog bezet, dus moesten ze wachten tot ze aan de beurt waren. Hun net dat spul vast gemaakt aan de kade, kwam er zo oud haven werkertje aan op zijn fiets, en zette zijn fiets neer. En precies waar me man zijn schip lag, trok die aan de voorkant en achterkant met krijt een streep op de kade. Me man en zijn collega,s hadden zoiets van wat is dit nu? Maar goed Sjefke kwam aan boord en wist te vertellen dat precies op die plek waar mijn man lag, er een zeeboot kwam te leggen. Maar ja die jongens blij dat ze net goed en wel vast lagen, hadden weinig zin om dat hele spul te gaan verhalen. Dus kwam de vraag of Sjefke een borreltje lust, nah dat lust Sjefke wel, en Sjefke luste er nog wel 1. Goed lang verhaal kort, na div. borrels en wat Belgische francs ging Sjefke beetje slingerend van boord. Maar Sjefke vergat niet om nog even gauw die 2 krijtstrepen met zijn schoen weg te vegen. En me man met zijn collega,s mochten daar gewoon blijven leggen.

[d`oude schipper]

Kijk kijk, daar komen nog reactie`s en wel over den anvers.
Breek me de bek niet open, een keer blazen, twee keer blazen, een korte en een lange, het had allemaal zijn betekenis maar stond meestal in verband met fooi. Gaf je niks dan schutte je pas veel later of de volgende dag. En aan de kaai moest juist altijd wel een boot komen zoals Petra vertelde.
Maar ja, s`lands wijs, s`lands eer ................

[itasca]

Ging je met het schip naar België, moest je borg storten over de gasolie aan boord. Onderin peilglas met kurkjes afstoppen en van bovenaf beetje gasolie er in, zodat je net beneden de vrijgegeven grens bleef.
Schepen in de zand en grint vaart werden geijkt op de losplaats, de ijkmeester deed dan ook wel eens een stok in de pompkoker, om te peilen, Of er ook water onder de houten laadvloer stond.Die de schipper ongestraft kon wegpompen. Sommige schippers hadden daarom een paar stoeptegels onder de pomp-koker, zodat met een stok peilen, het leek of je droog was onder de vloer.

[itasca]

Mijn oma was een zwaargewicht en daarbij een groot houten stoel. Tijdens het ijken van de klipper-aak, werd er door mijn opa op het raam getikt, zodat oma wist aan welke kant van de roef ze moest gaan zitten,

[klipper]

door het geknoei in de zand en grintvaart dmv van water inlaten en wegpompen was de vrachtsom laag,of was de vrachtsom zo laag dat men onder het lossen ook het water weg pompte?. Gr

[Kees Touw]

Schermafbeelding 2021-01-26 om 12.11.21.png (32.43 KiB) 670 keer bekeken

Dat hoort eigenlijk wel hier thuis.
Iets meer dan twee jaar geleden werd er ook al over geschreven.
Kwam dat vaak voor, dat pompen tijdens het lossen?
Groet K.T.