Leven aan boord als kind.

Alles over binnenscheepvaart
Fluks
Berichten: 2579
Lid geworden op: 29 jan 2009 20:39
Locatie: Dordrecht

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door Fluks »

De Pax was toch een kastje van de Main of Neckar?Als we in het vooronder gingen buurten zaten we op stoelen met afgezaagde poten en nog met ons hoofd tegen het dek,zo vlak was het schip.
Groeten,Arie.
Kees Keijzer
Berichten: 9009
Lid geworden op: 16 mar 2005 09:49
Locatie: Papendrecht

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door Kees Keijzer »

klipper schreef:het schip wat in de haven van Veghel bij de Wilhelmina onder de kraan zakgoed ligd te lossen is de Pax van fam Oelen, later een andere opbouw. Het is geen spits maar een soort kastje. Ik heb het aan de zoon van Hr oelen laten weten, hij had de foto nog nooit gezien. Over de Wilhelmina volgens mij voer daar een Van Dijk mee, maar misschien heb ik het fout. Gr
Klipper;
Het verhaal stond boven de foto van de "Pax" :shock: :D
Gr, Kees.
Als het niet gaat zo als het moet, moet het maar zo als het gaat.
Afbeelding
klipper
Berichten: 1314
Lid geworden op: 03 jan 2010 18:10

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door klipper »

warm weer + bier!!!. Gr
Kees Keijzer
Berichten: 9009
Lid geworden op: 16 mar 2005 09:49
Locatie: Papendrecht

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door Kees Keijzer »

Maar een biertje smaakt wel met zulk weer Albert :lol:
Gr, Kees.
Als het niet gaat zo als het moet, moet het maar zo als het gaat.
Afbeelding
Jan Kroes
Berichten: 3837
Lid geworden op: 30 dec 2004 17:37
Locatie: Sittard

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door Jan Kroes »

Fijn als je aan de wal mocht spelen. Pa houdt een oogje in het zeil vanuit de stuurhut.

Afbeelding
ferwerda
Berichten: 97
Lid geworden op: 21 apr 2012 14:42
Locatie: lelystad

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door ferwerda »

kerst aan boord:
sweet memories:
Afbeelding
bij de kerstboom 1966
Afbeelding
plaatjes draaien
Afbeelding
samen aan de eethoek onder het raam op de damco 100
en zoals het nu nog steeds is:
rond de eethoek onder het raam in mijn huis op de Jol in lelystad......
Afbeelding
slechts 50 jaar verschil....
laten we delen....datgene wat niet meer is
en samen herinneringen maken, vastgelegd in woord en digi-schrift!
ferwerda
Berichten: 97
Lid geworden op: 21 apr 2012 14:42
Locatie: lelystad

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door ferwerda »

alweer februari......
tijd om even aan de wal te spelen, een van de mooste foto's vind ik wel:
Afbeelding
mooie imposante kop van de 100

Afbeelding
kluitje ferwerda's die spelen met wat onkruid, steentjes en wat we verder vonden,
gelukkig zijn mijn kleinkinderen nog steeds zo, alhoewel ze zijn nog onder de zes jaar...
laten we delen....datgene wat niet meer is
en samen herinneringen maken, vastgelegd in woord en digi-schrift!
ed bakker

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door ed bakker »

velasquez schreef:Denk dat iedere jongen in de begin 60ige jaren de wens had om een stoom machine hebben.

gr.BB
Ook al in de 50er jaren, maar het is bij kwijlen (haha) gebleven misschien vandaar mijn interesse nu naar de echte
d`oude schipper
Berichten: 344
Lid geworden op: 24 feb 2012 19:55
Locatie: IJmuiden aan zee

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door d`oude schipper »

Een stoommachientje, ja dat was me nog al niks als je dat had als kind zijnde. Ik weet nog wel dat wij er eentje hadden aanboord maar van wie was die ? Ik heb zo`n idee dat het iets van mijn vader zelf was want mijn oudere broer Jan , nee dat zal niet van hem geweest zijn.
En van mijn zuster Annie natuurlijk helemaal niet, meisjes speelden daar natuurlijk niet mee, die zaten te breien of haken.
En ja, wanneer kwam het uit de bank, alleen bij feestdagen zou ik denken want zo zelden werd er stoom gemaakt. Je zat je wel te vergapen er aan , dat wel want dat zeg ik, bij hoogtij dagen mocht het gebruikt worden. En er zat zelfs een stoomfluitje en een peilglas op en een hulpstukje ik meen een zaagmachiene .
Maar waagde het niet om er aan te komen aan de stoomfluit, nee moest alleen door mijn vader gedaan worden.

Het was natuurlijk allemaal kokend heet dus je zou je er aan kunnen verbranden.

En ja voor de rest, wat waren we al gelukkig met een afgedankte klomp . En had je een creatieve vader dan timmerde hij er een boegspriet en een mast op en aan, dagen zat je er mee te spelen en mocht van mijn moeder de knijperbak hebben. De knijpers werden gebruikt om een sluis van te maken en och wat waren we er uren lang zoet mee.

Tja, soms denk ik wel eens, wat een sulletjes waren we , een ouwe klomp en wasknijpers.

Waarom namen we toen toch niet een Mecanodoos of een Trixdoos om te gaan zitten te bouwen.

Het antwoord , je had er toch het geld niet voor , je liep je er wel aan te vergapen aan de wal in de speelgoedzaken maar pas veel later toen de crisistijd van de jaren twintig dertig zo`n beetje voorbij waren kreeg je zelden iets van dien aard. Maar toch denk ik met veel genoegen terug aan die gelukkige gezellige tijd dat we kind waren en ………. we waren er tevree mee met wat we toen hadden.

De tijden zijn wel veranderd vind u ook niet, wees eens eerlijk .
Zeil op de wind van vandaag, morgen is het misschien blakstil .....
d`oude schipper
k-k
Berichten: 6007
Lid geworden op: 23 dec 2008 13:04
Locatie: Oostvoorne

Re: Leven aan boord als kind.

Bericht door k-k »

Begin vorig jaar zat ik een poosje te denken en dat leverde het volgende verhaal op.

Aan het eind van het jaar heb je wel eens van die momenten dat je terugblikt en er allerlei gedachten in je opkomen. Een op een familiedag gekregen turf liet mijn herinnering 65 jaar terug gaan.
We zaten in het café waar mijn moeder 80 jaar geleden als dienstmeisje begon op 14 jarige leeftijd.
Zelf kwam ik er als 6 jarig kind terecht en vond er een kosthuis om naar school te kunnen gaan. Dat alles in mijn en moeders geboorteplaats in de provincie Groningen. Dan bedenk je wat er allemaal in 65 jaar is veranderd en hoe je dat hebt ervaren. Geen stromend water uit de kraan, maar een regenbak voor het drinkwater. Waswater werd opgepompt met een zwengelpomp tussen twee huizen.
Wij woonden op een (turf)scheepje van nog geen 70 ton. Twee drinkwatertanks aan dek met totaal 350 liter water. Wanneer de tanks leeg waren voer je naar het Leekstermeer en schepte ze daar met de puts weer vol. Geen elektrisch licht, maar een petroleumlamp boven de tafel. In 1954 werd die vervangen door een gaslamp op Butagas. Koken wat tot dan op een haard gebeurde, kon daarna op een tweepits gasstel. In de zomer een hele verbetering. Wassen in een teil. Op het dorp stond een strokartonfabriek, waar er voor het personeel douches waren.
Gezinsleden mochten daar ook douchen, totdat het douchefestijn veranderde in een soort orgie. Ook toen al was alle vlees niet even sterk.
In 1955 werd het turfscheepje verkocht en kwamen we op een tankschip terecht. Daarop begon mijn vader als stuurman. Voor ons gezin was maar één slaapkamer met twee bedden beschikbaar. Gelukkig was er ook een matrozenkamertje met bed. Wel een beetje improviseren totdat vader een jaar later schipper werd op hetzelfde schip en we naar de accommodatie achterop verhuisden. Daar waren twee slaapkamers met in totaal zes slaapplaatsen. Per slaapkamer een twee persoons-bed met een eenpersoons erboven. Naast het bed loopruimte van even een meter breed en aan het voeteneind naast het bed een ingebouwde kast.
Elektrisch licht, oliekachels en gas om op te koken. Buiten wassen hoefde niet meer. In de brug boven de machinekamer was een washok geïntegreerd. Wasmachine en centrifuge werkten op het 24 Volts boordnet. Verwarmen van het waswater moest nog wel op een gasbrander. Al een hele verbetering, maar stromend water hadden we toen aan boord nog niet. Met handpompen “putte” je uit de watertankvan 6000 liter.
De overstap naar het tankschip had tot gevolg dat ik naar een ander kosthuis moest. Deze keer in Sneek. De behuizing was primitief. Een kamer met twee bedsteden, een zolder met twee 2-persoons bedden. In de kamer gaslicht en op de andere plaatsen een olielampje. Gekookt werd er achter in de gang op een tweepits gasstel. Er waren zes schipperskinderen in de kost. De zaak werd “gerund” door twee vrijgezelle zussen van even 60 jaar. De dames hadden de wind eronder en achteraf bezien was het ondanks de primitieve behuizing een goed kosthuis.
Ben er anderhalf jaar geweest en toen vader schipper werd verhuisde ik naar een kosthuis in Groningen. Daar beviel het niet zo goed en na een jaar weer een ander (mijn laatste) kosthuis. Daar ben ik vijf jaar geweest en had het er goed naar mijn zin. Meestal werden er geen kostgangers
gehouden uit weelde. Ook hier vijf schipperskinderen en twee eigen volwassen kinderen. Later krijg jepas door dat het voor die mensen afzien was om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar als kind ging het meeste langs je heen en had je een onbezorgde jeugd. In 1962 kwam ik van school. In datzelfde jaar stapte vader over van een motor naar een autootje. Een Goggomobil met een 300 cctweetaktmotor.
Na de schooltijd 10 jaar binnenvaart, waarin een onderbreking van 1,5 jaar militaire dienst. Begonnen als matroos en geëindigd als schipper.
Op de laatste twee schepen al stromend water en na een verbouwing zelfs een douche. Nog wel 24 Volt voor verlichting etc. Altijd met plezier aan boord gewoond en gewerkt. Wel lange dagen, maar weinig reistijd en je had je bed bij je. En niet anders gewend natuurlijk.
Daarna overgestapt naar een leven en werken aan wal. En de gemakken van een steeds moderner huis. De eerste drie jaar was het wel wennen.
Aan boord had je een heel ander leven als aan de wal en elke dag andere buren. Maar met een beetje aanpassen ging het aan de wal ook wel. Het gezin bij elkaar en de kinderen naar school. Inmiddels zijn de kinderen veertigers en zo achterom kijkend is het allemaal snel gegaan en hebben we het goed gehad. Reden dus om gelukkig en tevree te zijn, maar af en toe heb ik het gevoel om nog even terug te willen naar die onbezorgde kindertijd. Kan niet natuurlijk, maar je mag blij zijn om het je nog te kunnen herinneren en af en toe even tijd te hebben om daarover te mijmeren.
En ja, een stoommachine en een Meccanodoos heb ik ook gekregen. Denk dat het in 1955 was. Gr. Klaas.
Plaats reactie