Alles heeft een overtreffende trap, ook dit verhaal.Kapitein Spok schreef: ↑09 feb 2018 19:34 .............In deze bakjes was nu echter een hoeveelheid bloed gelopen en dat verdampte niet dat lag daar op een ideale temperatuur weg te rotten.…!
Voordat ik dat weer schoon had waren we echt een paar uurtjes verder. En van die stank hebben we nog lang “genoten” .Op een gegeven moment roken wij het niet meer maar visite trok toch nog lang de neus op met de mededeling: “Ik weet niet wat het is maar ik ruik een raar luchtje”.
Mijn beste vriend, al weer ruim 10 geleden overleden, had ook een huisje op de wal, dichtbij Ameide. Een oud, ongeïsoleerd stulpje.
Eens per jaar kocht hij een halve koe, die door de slager werd geportioneerd in plastic zakjes. Al dat vlees ging in de grote vrieskist op zolder van het huisje, en dan nam hij elke week daarvan wat mee aan boord.
Tegen zijn gewoonte in besloot hij in de zomer eens lekker een maand op vakantie te gaan. Schip voor de wal, spullen in de auto en hùp naar Frankrijk.
Net als hij wil wegrijden bedenkt hij dat hij nog iets vergeten is, gaat snel terug in z'n huisje, en draait in het voorbijgaan nog even snel de gaskraan dicht. En zet de hoofdschakelaar van de elektriciteit uit......
Vier weken later, het was bloedheet geweest, vond hij zijn halve koe terug, in die vrieskist op die ongeïsoleerde zolder.
De koe was vloeibaar geworden, groen/bruinig, schuimde uitbundig en lééfde.
De enige manier om die afgrijselijk stinkende drab af te voeren was: emmers volscheppen en daarmee de steile trap aflopen (en in de sloot donderen).
De stank is nooit meer uit dat huisje getrokken.