Motorboottochten Krk - Zadar archipel, Kornaten en Istrië

[zout]

Inderdaad Roy, het kan lelijker....maar, er vaart hier nog van alles aan oudere en ook mooie schepen. Met elk nieuw schip verdwijnen er weer één of twee oudere uit de vaart en dat doet soms zeer.

Nu optie 2 van het laatste bericht. Dat deed ik een dag later, eergisteren. Gewoon aan de kust van Krk, tussen Punat en Stara Baška is een woest stuk kust, bijna onbereikbaar over land. Mijn NL gasten waren er met de auto geweest en hadden een steile weg vol geparkeerde auto`s gezien. Die mensen gaan door het terrein de helling af naar een wat groter strand met horeca iets verderop.



Water, azuur/emerald, zicht op de bodem bij meer dan 10 meter diepte, enkele boten met zwemmers.
De karakteristiek hier op de eilanden is een dal in het gebergte waar bij hevige regen het water sediment meeneemt en door de eeuwen strandjes vormt. Ik lag hier ooit eind september alleen en in het vroege voorjaar bloeien al die planten op de wal.





Meerdere van deze plekjes bevinden zich hier dicht bij elkaar.
De laatste foto, dit is ontstaan zoals men zien kan door golfwerking.



Groet--Zout.

[zout]

Gaan we door met onze Istrië reis, voor we Rt Savudrija bereiken komen we langs de ondieptes van Pličina Zanestra. Op de wal een stukje boerenland, dat treft men ook nog aan langs deze kust.



Groet--Zout.

[zout]

We bereiken Rt Savudrija, E 2642, de oudste Oostenrijks-Hongaarse vuurtoren op Kroatische bodem.
De stokken gebruikten ze als davids om kleine bootjes omhoog te halen.





En dan namen we een kijkje in Stara Savudrija, een haventje met wat vissersschepen en pleziervaart, restaurants.
Stijf langs het vuur in-en uitvaren, direct naast de groene boei zijn rotsen. De vissende Italianen raakten bij uitvaren opgewonden. Ze moesten hun lijnen inhalen, waarvan er ééntje aan de bodem vast zat. Ze maakten de indruk dat schepen hun bezigheden verstoorden.



Iets verderop zagen we Piran (Slovenië-foto) in de verte liggen. De grens in zee tussen Slovenië en Kroatië is nooit definitief vastgelegd. Ze komen er zelf niet uit, het is nu naar het internationale hof te Den Haag voor bindende arbitrage. Onze reis bereikte hier het draaipunt, we gaan terug.



Groet--Zout.

[Frans de Lijster]

.

Frans

[zout]

Bedankt Frans, had ik nog niet gezien. Hij pakte de 2e foto van de vuurtoren met schaduw niet. Nadat ik daar een nieuwe imageshack-code van maakte en die plaatste is ra ra het hele spul nogmaals geplaatst.
Omdat het niet het laatste bericht is, is er geen verwijderknop meer, dus even de text aangepast.

Groet--Zout.

[zout]

Terug dus, maar eerst in de baai bij de vuurtoren voor anker.
Zwemmen en marenda, combinatie van ontbijt en lunch.
Bezoek kwam aangevlogen om van het brood te delen.



Daarna naar Porec, dat hadden we op de heenweg laten liggen, samen met enkele andere plekken, om dat tijds-afhankelijk alsnog te bezoeken.





Groet--Zout.

[Frans de Lijster]

Frans

[zout]

We wilden ook het Limski Kanal, zeg maar de Limfjord in. Maar er zat slechter weer aan te komen, even doorzetten naar het zuiden, vanwaar we redelijk snel naar huis kunnen.
Eerst stuurden we de noordpunt van de Brijuni (Brioni) eilanden aan. Daar is nog een vuurtje dat nergens op de bekende sites te vinden is.
We zaten wat verder uit de kust, een tegemoet komend jacht was de in NL gebouwde Evnike imo 1004871. We hadden haar al eerder voor anker gezien.



Ook de al eerdere geziene AdriaticJet kwam ons tegemoet. Wat rustig oogt op de foto ging heel hard.



Van grote afstand Vrsar nog eens op de foto, ziet er goed uit.



Groet--Zout.

[zout]

We bereiken de Brijuni eilanden met aan de noordzijde als eerste het vuur van Greben Kabula E 2692.



Zien vervolgens één der villa`s. Er komt steeds meer accomodatie voor toeristen beschikbaar, waar het vroeger Tito`s zomerverblijf was, en van de partijbonzen. Overigens zaten de Romeinen er al, vele restanten zijn nog aanwezig. We voeren langs de buitenkust, tussen de eilanden wenst men geen watersport.



Tijd voor een overnachting naderde. Dat kan in de haven van Veli Brijuni.
Voor ons bootje moest dat bijna € 200.-- kosten, voor een maximaal 24 uurs verblijf met toegang tot het nationaal park.
Kan ik dat betalen, ja. Wil ik dat betalen, nee.
De haven was bijna leeg, meer willen dat klaarblijkelijk niet.



Groet--Zout.

[zout]

We besloten door te varen naar het zuiden en te overnachten voor anker in de baai bij Banjole, waar we de eerste nacht ook doorbrachten.
Net buiten de haven van Brijuni dit licht op de ondiepte Slavulja E 2696. Had ik op de heenweg al gefotografeerd, maar slecht, van te grote afstand.



Onze overnachtingsplek, foto van binnen naar de baai-ingang.
Pasta gekookt, de zoetwaterpomp ging sputteren, teken dat de tank bijna leeg. We hadden drinken genoeg en een reservefles van 7 liter. Die bij de tank ingegooid. Nagedacht over water zoeken aan de wal, maar we hadden de maritime weersberichten uitgeluisterd, de voorspelling was meerdaags slecht. We besloten de volgende morgen vroeg naar huis te varen.



Gordijntjes hebben we niet, wakker bij het eerste licht en er uit. Het was 04.50 uur. Anker op en voor 5 uur voeren we richting Porer vuurtoren die nog draaide. Een stevige wind dwarsop die we na het ronden van Istrië schuin achter zouden krijgen. Bij 2700 toeren, 10% onder het maximum en voordeel van wind en stroming liepen we 11 tot 12 knopen. Daglicht kwam door, maar zware buien achterop met regen en onweer maakten het donker. Het landmerk Marlera vuurtoren was goed in zicht, we zagen ver vooruit het land in zee verdwijnen. Daar moest de vuurtoren van Crna Punta zijn. Plots was dat alles in buien uit zicht, een half uurtje op kompas gevaren, toen klaarde het weer op.



Crna Punta, op de heenweg kwamen we er vlak langs, nu zaten we verder naar buiten, sturend op de vuurtoren Prestenice op Cres.
Heen keek ik naar Crna Punta en dacht later dat er iets anders was. Het oude licht dat buiten functie was is in ere hersteld, voorzien van een zonnepaneel. Het nieuwe metalen licht is nu weer weg. Vandaar deze foto, iets wazig door weer, afstand en slingeren (ik nam er 3, alleen deze is bruikbaar).
Na bijna 4 uur varen zagen we het eerste schip! Het was de ferry Brestova-Porozina, verder was de zee leeg. Inmiddels stond daar in de engte een andere wind, op de kop, wat buiswater. Nadat we rond Cres waren en ipv noord, bijna zuid stuurden was de wind nog steeds op de kop, draait mee met de hoogte van het land.
We bereikten in de regen om 10.15 veilig onze thuishaven. Het bleef nog 3 dagen slecht weer.
Terugkijkende was het een hele mooie reis die iets langer had kunnen duren.

Groet--Zout.